Ordinary BrainwashAlbum

Rafal Zak is een Poolse multi-instrumentalist, die zijn tweede album wederom volledig alleen heeft opgeleverd. Alle instrumenten, de zang, muziek, teksten, opnamen, mixing en productie worden volledig door deze Zak uitgevoerd. Invloeden liggen duidelijk bij zijn landgenoten Riverside, maar ook bij al het werk waar Steven Wilson bij betrokken is.

Meteen bij het openingsnummer Once Upon A Time valt die laatste vergelijking op. Dit nummer toont wel heel veel gelijkenis met het soloalbum “Insurgentes” van Steven Wilson.

Het album is een conceptalbum dat het internationale Popstars/X-Factor/Voice fenomeen behandelt, waarin bands wordt ge’tag’ged voor ‘entertainment for the masses’. Het beschouwt dit soort programma’s als ‘Ordinary Brainwash’. Daarmee rijst wel de vraag hoe we dit album kunnen ’tag’en, geven we dit het label ‘loud’, zoals de titel suggereert of ‘classic metal’, ‘indie hard’, ‘electro progressive techno bass’, ‘death black core thrash’ of ‘rock rap crap’, zoals het nummer Time To Tag beschrijft? Op Progarchives wordt momenteel ook hierover gediscussieerd en wordt ‘crossover prog’ voorgesteld. Ik vind het altijd al moeilijk om muziek in een hokje te plaatsen en de muziek van Ordinary Brainwash is dat al helemaal.

Rafal Zak beweegt zich met dit album tussen de Progmetal van zijn landgenoten Riverside en het psychedelische en elektronische geluid van No-Man en bijna alles wat daar tussen zit. Zo had het nummer Time to Tag, op het album “ADHD” kunnen voorkomen. FANatic is weer een kruising tussen Sylvan en Anathema en de solo op Puppet doet weer erg aan Pink Floyd denken.

Met bovenstaande referenties zou dit dus wel een geweldig topalbum kunnen zijn, maar toch moet ik hier wel een klein voorbehoud maken. Zak bespeelt zelf alle instrumenten, maar blinkt in geen enkel instrument uit. Geen enkele solo overtuigt. Ook de zangkunsten van Zak zijn niet overweldigend. Daarnaast zijn alle bovengenoemde invloeden erg goed gekopieerd, maar er is geen sprake van enige originaliteit. Het is een mooi album geworden met gemakkelijk in het gehoor liggende melodieën. Maar om een echt goed album te worden, zal een eigen geluid moet worden gecreëerd. Alhoewel ik altijd respect heb voor multi-instrumentalisten, moet deze eenpitter misschien wel keuzes gaan maken en zich verder bekwamen in één of een beperkt aantal instrumenten. Hij zou, om te beginnen, in elk geval de zang aan iemand anders kunnen overlaten.

Mario van Os