Organic Noises is een ensemble uit Polen dat gevormd word door jonge, merendeels afgestudeerde muzikanten van verschillende jazz- en klassieke muziekacademies. Voor de geïnteresseerde verwijs ik graag naar hun website waar de volledige lijst aan gewonnen prijzen staat. Ik verwacht dat die lijst snel zal groeien getuige de grote vaardigheid en precisie waarmee op dit album gemusiceerd word.
De muzikale wereld van Organic Noises is een wonderlijke combinatie van traditionele Oost-Europese en Armeense thema’s terwijl deze etnisch wereldmuziek ook nog eens vermengd word met geïmproviseerde freejazz . Weather Report en Pat Metheny zijn de eerste namen die in mij opkomen. En zodra de elektronische instrumenten beroerd worden en het er even stevig aan toegaat, zoals op het eind van het veelzijdige ruim 9 minuten durende Pozic Mamo Roz, kun je deze fusion best een progressieve twist toekennen en schurken de gitaarsolo’s aan tegen het werk van John Goodsall, bekend van Brand X. Geen nummer is hetzelfde. Het uptempo nummer Lorik dweept bijvoorbeeld naar het flitsende trance-werk van Chris Hinze ten tijde van zijn ‘Power of Mind’ periode. Wat ontstaat is een bedwelmende mix die je meevoert naar een muzikaal vervlogen tijdperk.
Ergens wil ik ze ook nog wel zien als een soort van verre neef van Ozric Tentacles en Mezzoforte toen er nog geen synthetische psychedelica gefabriceerd en geconsumeerd werd. Al zal in vorige eeuwen best wel op de nodige geurige plantjes gekauwd werden om in hogere sferen te geraken. De combinatie om te starten en eindigen met de bezwerende nummers genaamd – hoe kan het ook anders – Intro en Outro, is een meesterzet. Door gebruik te maken van monotone en zware bastonen wordt de basis gelegd voor een mystieke aan- en afkondiging op één van de traditionele houten blaasinstrumenten.
Het scala aan verschillende instrumenten en de onderlinge toepassing daarvan is zeer prettig te beluisteren en is uniek in zijn soort. Nergens wordt het gefreak egotripperij en er wordt op gepaste momenten een ambient momentje ingelast om even tot bezinning te komen. Alles staat in het teken van een natuurlijke samenhang waarmee Organic Noises met de naam de lading volledig dekt. Naast een elektrische gitaar, die stevige metalriffs afwisselt met snelle maar soepele solo’s zoals in Yarkhushta, zoemt een zachte bas met soepele lijnen door de nummers heen. De violiste is een soft versie van Ally the Fiddle terwijl de drummer zich beweegt in het jazzrockgebied van Mahavishnu Orchestra. De toetseniste speelt kleurrijk en geeft mooie accenten zonder de hoofdrol op te eisen. Het zijn de traditionele Armeense houten dubbelriet blaasinstrumenten, zoals de uit een abrikozenboom gesneden duduk, de zurna en de pku, de hobo, fluiten als shvi en de ney en een didgeridoo die het verleden laten herleven en tegelijk opleven in moderne muziek. In combinatie met akoestische snaarinstrumenten zoals de viool en de gitaar, die in schril contrast lijkt te staan met elektrische viool en synthesizers, zorgt de heldere productie ervoor dat deze instrumenten met vloeiende overgangen en logische texturen warme geluiden aanbieden aan de luisteraar.
Dit soort muziek zal niet iedere progliefhebber liggen, maar als je ervoor openstaat levert het je een fraaie luisterervaring op en opent het je ogen naar een muzikale wereld die al duizenden jaar oud is en prima combineert met metalriffs en freejazz. Dankzij topmuzikanten die hun instrumenten uitstekend beheersen en hun ziel en zaligheid erin leggen. Een aanrader om deze groep eens uit te nodigen voor het North Sea Jazz Festival waar ook wel eens een verdwaalde progliefhebber rondloopt.