Osada VidaAlbum

In de jaren tachtig en negentig had wellicht enkel de echte progavonturier een plaatje van Poolse makelij in de kast staan. Een lp / cd van Quidam misschien, of wat van Collage en voor de liefhebber iets van SBB, maar voor de meeste progliefhebbers was de Poolse prog net een brug te ver. Anno 2008 liggen de verhoudingen toch een stuk anders. De Poolse progressieve muziekwereld vertegenwoordigt ineens vele cd kasten. De grote populariteit van Riverside zal hier zeker een flinke rol in spelen. De postbus van Progwereld stroomt ook regelmatig over van de promo cd’s vanuit het voormalige Oostblokland.

Zo viel er op een goede dag ook de cd van Osada Vida door de bus. Deze groep rond Adam Podzinkski (drums) en Lukasz Lisiak (bas en zang) heeft onder de enerverende titel “The Body Parts Party” zijn vijfde cd uitgebracht. Waar de andere vier nog in kleine kring zijn verspreidt is deze via het redelijk grote Metal Mind verschenen. De muziek die de groep tijdens deze plaat maakt ligt overigens niet echt in het verlengde van Riverside. Osada Vida zoekt zijn heil meer in het hokje waar ook bands als bijvoorbeeld Dead Soul Tribe en Psychotic Waltz zich in bevinden. Al zijn er ook tijdens de hier en daar opduikende moderne ritmes wel wat verwijzingen te vinden naar een band als O.S.I. en soms komen er zelfs wat stonerrock gelijkende gitaarpartijen voorbij, waar je ineens aan Queens Of The Stone Age moet denken. Ik moet toegeven, dat zijn niet de meest beroerde namen die ik zo even oplepel. Het probleem is enkel met deze cd dat het dan wel op bovengenoemden lijkt maar dat nergens dezelfde kwaliteit gehaald wordt.

Het idee voor het op “The Body Parts Party” gebruikte concept is in elk geval origineel te noemen. De tekst gaat over een alternatieve soort van anatomie op de mens (met mooie bijpassende hoes!). Zowel qua lichaam alsmede qua geest. Zoals je aan de songtitels al kan zien worden de diverse lichaamsdelen bezongen met hieraan een soort van metafoor die voor dat lichaamsdeel staat. Een interessant gegeven en daar zal het bij deze release van Osada Vida dan ook zeker niet aan liggen.

Het grootste probleem van Osada Vida is duidelijk de zanger van dienst. Lukasz Lisiak komt eigenlijk van alles een beetje te kort. Hij mist dat beetje power waarmee je een cd een stuk overtuigender maakt. Hij komt wat diversiteit in zijn stem tekort zodat de cd naar een hoger peil (lees: interessanter) wordt gebracht. Met de muziek is niet heel veel mis. Lekker raggende gitaren worden moeiteloos opgevolgd door een met moderne ritmes voorziene synthesizersolo. De drum en bas tandem van de band mist weliswaar ook nog wel wat frivoliteit en de bas staat sowieso wat te ver achteraan in de mix, zodat de echte drive ontbreekt. Daar kan dan ook nog genoeg aan gewerkt worden. Het is dus toch de stem waarover ik het meeste val. Natuurlijk is het lastig om als bandleider je eigen tekortkomingen te erkennen en op zoek te gaan naar een goede vervanger, maar als de band niet in de marge wil blijven rommelen maar ook richting – zeg maar- Riverside-achtige proporties wil groeien is dat volgens mij wel nodig.

Al met al een redelijke cd. Muzikaal gezien bij tijd en wijle een interessante plaat, maar de stem heeft helaas een negatieve uitwerking op het geheel. Daardoor vrees ik dat de echte doorbraak van Osada Vida ook na een klein uurtje muziek onder de noemer van “The Body Parts Party” nog niet zal komen.

Sander Kok