De historie van Osanna gaat terug naar het begin van de jaren ’70. Toen was Lino Vairetti er al bij betrokken en ook nu nog is hij het gezicht van deze Italiaanse progrockband. Hoewel zij goed scoorden in de Italiaanse progscene, werd in de jaren ’70 tot twee maal toe de stekker eruit getrokken, waarmee het lot van deze proggers bezegeld leek. In 1999 volgde echter een herstart. Een opleving volgde met tributeconcerten met bekende gastspelers. In Japan werd in 2011 met groot succes opgetreden en dit werd vastgelegd op de cd “Rosso Rock”. Later werd dit hele concert ook in Napels, de geboortestad van Osanna, opgevoerd en dat is nu op dvd gezet.
De leader van de dvd is fraai. We zien Vairetti gehuld in een gewaad zingend met beschilderd gezicht door een zeer fraaie oude ruïne paraderen, met bijpassende sfeervolle ijle muziek op de achtergrond. Als Vairetti als een circusdirecteur, met masker boven zijn (met beschilderde gezicht, een handelsmerk van Osanna) met zijn gevolg, compleet met blazersensemble, oktober 2012, het Trianon theater in Napels richting podium wandelt, onderstreept hij hiermee het theatrale van de groep. Deze jongens horen thuis on stage.
Het eerste gedeelte van het concert is elektrisch getint. Het gitaarspel van Pasquale Capobianco draagt hier zeker aan bij. Hij strooit mening behoorlijk goede solo de zaal in. Een andere hoofdrol is weggelegd voor de van Van de Graaf Generator geleende David Jackson. Hij blinkt uit op saxofoon (soms twee tegelijk), dwarsfluit en fluit. Stevig rockend gaat het soms toe, maar niet zelden worden ook de randen van de jazz opgezocht. Naast rock & rock en bluespassages zijn ook akoestische stukken te horen, met lieflijke zangpartijen, waardoor van een afwisselend geheel sprake is.
De theatrale twist wordt vaak verzorgd door Lino Vairetti, die ondanks de jaren die inmiddels bij hem gaan tellen nog prima zingt en daarnaast veelvuldig de gitaar en een enkele keer de mondharmonica hanteert. Met hem verzorgt Sophia Baccini een fraai duet in ‘A Zingara. In de all time favoriet van de band L’Uomo vlecht Capobianco een stukje Purple Haze en Stairway To Heaven in zijn spel. Ook Gianni Leone van Il Baletto Di Bronzo ontbreekt niet. Deze excentrieke figuur speelt een even bizarre toetsensolo en zingt ook mee op een nummer van het album “YS” van die band. Als uitsmijter van het eerste deel speelt het gezelschap Theme One van Van de Graaf Generator, met vanzelfsprekend een hoofdrol voor Jackson, begeleid door tien blazers voor het podium.
Jammer is het dat mijn dvd vastloopt aan het begin van het tweede deel van het concert, dat met een orkest wordt opgeluisterd. Op het stukje ‘achter de schermen’ op de dvd vang ik hiervan toch een glimp op. Duidelijk wordt hieruit direct dat deze orkestrale toevoeging een extra dimensie aan de muziek van Osanna geeft.
De tweede schijf geeft een mooi beeld van de ontwikkeling van de band, met twintig registraties van tv- en liveoptredens. Ongeveer de helft dateert uit beginjaren ’70. Vijf keer het nummer L’Uomo is wel veel, maar zo komt het wel binnen. Erg grappig is een zwart-wit opname op de historische daken van Puglia, waarbij twee autochtone oudjes deze nieuwlichterij enigszins meewarig gadeslaan vanuit hun tussen de muzikanten gesitueerde dakraam.
Een reeks opnamen vanaf 2000, waarvan vijf van het live concert Osanna Prog Family, sluit het geheel af. Geluid en beeldkwaliteit op deze dvd zijn prima, enkele wat minder heldere video-opnames van ruim veertig jaar geleden ten spijt, maar dat heeft ook juist wel weer wat. De dvd’s zijn smaakvol verpakt in een boek dat achtergrondverhalen en veel foto’s van de band bevat.
Met “Tempo” levert Osanna een mooie verzamelaar voor de fans af en geeft het een overzichtelijk mooi doorkijkje in de ontwikkeling en het muzikale kunnen van deze in Nederland toch vrij onbekende Italiaanse progband en is daarmee heel geschikt voor een eerste kennismaking.
Fred Nieuwesteeg