Noy, OzAlbum

Met een legertje huurlingen brengt Oz Noy ons met “Fuzzy” een zeer aangename mengeling van rock, jazz, funk, pop en blues. Zijn vreemdelingenlegioen bestaat ondermeer uit bassist Will Lee, drummer Vinnie Colaiuta en toetsenist Jim Beard, allen gerenommeerde namen uit het jazz- en fusionwereldje. “Fuzzy” is alweer de derde release van Noy, na “Oz Live” (2003) en “Ha!” (2005). Beide cd’s ken ik niet, dus is dit mijn eerste kennismaking met het nieuwe gitaarfenomeen. Noy komt oorspronkelijk uit Israël en na 24 jaar vertrekt hij naar New York. Binnen de kortste keren is hij een veel gevraagd studiogitarist. Hij speelt o.a. met Nile Rogers, Harry Belafonte, Toni Braxton en Roger Clover.

Het album opent met Which Way Is Uo?! Een up-tempo song met een sterke melodie, waarin Noy gelijk zijn kunnen etaleert. Cosmic Background begint lekker langzaam, maar kent enkele bluesy tempoversnellingen en enkele backwards gitaar effecten, waarmee hij de luisteraar keer op keer op het verkeerde been zet. Fuzzy en Intensity zijn songs waarin de rhythm gitaar domineert. Een van de mooiste nummer op dit album is de ballade: Three Wishes. De subtiele gitaar loopjes kruipen in dit nummer als het ware onder je huid: kippenvel! EpistroFunk is het meest funky nummer op de cd (de titel verraadt dat ook al een beetje) waarin naast de eerder genoemde de rhythmgitaar, tevens een hoofdrol is weggelegd voor drummer Colaiuta en bassist Jimmy Johnson. Met Yeah, Yeah, Yeah komt Noy dicht in de buurt van zijn grote held Mike Stern. Naast alle eigen songs staan er ook twee covers op waarvan Sometimes It Snows In April van Prince wel de meest opvallende is. De andere: Evidence van Thelonious Monk, blijft dicht bij het origineel.

Ondanks dat dit een gitaarplaat is, is het geen plaatje met virtuoos gitaargeweld. Natuurlijk staan er enkele prachtige solo’s op maar Oz Noy moet het meer hebben van zijn rhythm gitaarspel. Met een minimaal budget is dit album in drie dagen opgenomen, en afgaande op wat er te beluisteren valt, is dit een hele prestatie te noemen.

Ewout Boonen