Concert

Het festival seizoen is traditioneel weer begonnen met Paaspop in het Brabantse Schijndel. Zo’n twintigduizend bezoekers per dag – in totaal 58.000 festivalliefhebbers – laten zich drie dagen onderdompelen in een echt oergezellig festival met theater, kermis, straatartiesten, circus, komedianten, een ballenbak, frikandellen gooien, bowlen, karaoke en muziek. Paaspop is geen gewoon muziekfestival, maar een happening waar jong en oud van kan genieten.

Het festival heeft geen grote publiekstrekker nodig zoals sommige collega festivals wel doen. Naar mijn mening vervallen deze collega’s jammer genoeg tot een optreden van een zeer bekende band, met een aantal support acts. Paaspop heeft niet te ambitie om nog veel groter te groeien, maar wil het gezellige Brabantse festival blijven waar meer te doen is dan alleen passief naar muziek te luisteren. Meedoen, meebeleven en gewoon gezellige dingen doen.

Er is dus voor eenieder wat te doen en zelfs voor een recensent van Progwereld is er voldoende te beleven. Ondergetekende – woonachtig op circa 10 km van het festival terrein – is zo’n beetje opgegroeid met dit festival. Op tweede paasdag 7 april 1980 mocht ik in de manege De Molenheide onze Nederlandse trots Golden Earring aanschouwen. De 2.500 toeschouwers pasten toen nog in de manage en konden een hele dag in het hooi liggend genieten van mooie muziek. Het festival is ondertussen uitgegroeid tot een driedaags festival op het terrein naast de manage, met meer dan dertien podia in minstens evenzovele circustenten van diverse grootte, vorm en afmeting.  Weer of geen weer wordt het festival gehouden van goede vrijdag t/m eerste paasdag. Vorig jaar met een flinke nachtvorst – waar met name de campinggasten zeer blij mee geweest moeten zijn – en dit jaar schitterend voorjaarsweer met temperaturen tot boven de 20 graden.

Maar natuurlijk gaat het ook om de muziek en de bands die optreden op Paaspop. Voor de lezer van onze site en dus de liefhebbers van progressieve en symfonische rock, progmetal en aanverwante muziekstromingen moet ik op dit gebied een beetje teleurstellen. Het aantal progressieve, alternatieve en vernieuwende bands zijn slechts minimaal geprogrammeerd. De optredende bands zijn een doorsnee van de huidige mainstream muziek, die overigens wel alle uithoeken van de hedendaagse muziek bestrijken. Dus van Jan Keizer en Annie Schilder, via Guus Meeuwis, Devildriver, Die Lustige Schlagerfreunden en Hans Teeuwen tot The Prodigy. Maar zoals ook op de meeste radiozenders en populaire muziekprogramma’s moet onze geliefde muziek met een lampje gezocht worden.

Maar het festival begint vrijdag al goed met Birth Of Joy op het Jack Daniel’s Stage. Deze Utrechtse band vergaarde bekendheid door eind Februari 2012 in het televisieprogramma DWDD te spelen. Onze medewerker Hans Ravensbergen was meteen enthousiast wat resulteerde in de bespreking van hun album “Life in Babalou”. Recentelijk hebben ze een nieuwe cd “Prisoner” uitgebracht en naast Paaspop staat deze band dit jaar ook op Pinkpop. Helaas kon ik op de vrijdag niet aanwezig zijn, zodat ik niet kan concluderen of deze band “met zijn opzwepende muziek elke zaal op zijn kop kan zetten en garant staat voor een feestje”. Maar in ieder geval een goed begin van dit festival.

Een andere band die je zeker niet wilt missen is And So I Watch You From Afar. Instrumentale postrock uit Belfast, die een overtuigende set neerzette. Misschien wordt het tijd dat ook de festivals gaan geloven in dit genre. De Belgische hardrockformatie Triggerfinger – die al een paar keer meer aanwezig waren op Paaspop en vorig jaar ook op Pinkpop mochten spelen – stonden dit jaar op het hoofdpodium (Apollo genaamd) geprogrammeerd. Deze populaire vorm van hardrock heeft dus wel een plaatsje weten te veroveren bij de grote groep festivalgangers. Afsluiter van de zaterdag avond is The Prodigy. Speciaal voor het optreden van deze Britse dance-act is dit jaar de hoofdtent verlengd met vijftig meter, waardoor er 12.000 toeschouwers in konden. Dat aantal werd overigens zeker gehaald. Tot 2 uur ’s nachts een afgeladen volle tent, tenminste dat heb ik van horen vertellen.

Op zondag is de band waar ik weer de 10 km voor heb afgelegd toch de Limburgse ‘psychedelische bluesrockband’ DeWolff. Een band die zijn best doet om de hoogtij dagen van de rockband Led Zeppelin te doen herleven. Hun album uit 2012 hebben ze zelfs vernoemd naar het vierde album van deze Britse band. In januari zijn ze naar Amerika geweest om hun nieuwe album “Grand Southern Electric” op te nemen dat binnenkort gaat verschijnen. Collega Erik Groeneweg gaf in de recensie van hun debuutalbum aan dat we nog veel plezier kunnen beleven aan deze band. De band speelde voor een propvolle Phoenix tent (de tweede grootste tent van het festival) en blijkbaar geniet publiek en band van het energieke rock feestje dat neergezet wordt. Helaas was voor mij hun optreden niet overtuigend. Hoewel de show perfect was aangekleed met groot de verlichte bandnaam achter hun op het podium, een enthousiaste band die het publiek weet op te zwepen waarbij Pablo van de Poel ook nog even het publiek in komt, komt het drietal bij mij te veel over als een niet vernieuwende kloon van hun bijna 50 jaar oudere voorbeelden.

Het festivalseizoen voor 2014 is weer geopend. Progmuziek is wellicht nog niet prominent aanwezig op de grote festivals, maar toch zijn wij ook muziekliefhebbers en willen hier graag onze tijd aan besteden met vrienden in een gezellige omgeving. Voorbeelden zijn natuurlijk het ProgPower Festival In Baarlo en het Night Of The Prog Festival in Duitsland. Dus volgend jaar een Prog(wereld) tent op dit gezelligste festival van Nederland in Schijndel en ik verzeker je dat wij weer van de partij zijn!
De uitnodiging voor 2015 staat al klaar: https://www.facebook.com/events/1489177871293736/

Verslag: Mario van Os
Foto’s: Marti van Os-Vermeulen, Karel Tomei en Bart Heemskerk