Paatos

Silence Of Another Kind

Info
Uitgekomen in: 2006
Land van herkomst: Zweden
Label: InsideOut
Website: http://www.paatos.com
MySpace: Paatos
Tracklist
Shame (4:32)
Your Misery (5:06)
Falling (5:10)
Still Standing (6:10)
Is That All ? (6:49)
Procession Of Fools (0:34)
There Will Be No Miracles (3:36)
Not A Sound (7:25)
Silence Of Another Kind (2:41)
Stefan Dimle: basgitaar, contrabas
Petronella Nettermalm: zang, cello
Ricard Huxflux Nettermalm: drums, percussie, zaag
Peter Nylander: elektrische gitaar, akoestische gitaar
Johan Wallén: Mellotron, pianet, sampler, synthesizers, akoestische piano
Silence Of Another Kind (2006)
Kallocain (2004)
Timeloss (2002)

De Zweedse groep Paatos verraste in 2002 de progressieve gemeenschap met het schitterende debuut “Timeloss“. Bovendien aangenaam was dat in Paatos het niet langer bestaande cult-ensemble Landberk gedeeltelijk gereïncarneerd was – gitarist Reine Fiske en bassist Stefan Dimle maakten op dit album hun opwachting. Vooral eerstgenoemde staat bekend om zijn eigenzinnige stijl, die dan ook veelvuldig op het album terug te horen is. Echter, Paatos bleek niet zozeer een heropgerichte Landberk te zijn, dan wel een compleet nieuwe band die met een vernieuwende edoch toegankelijke stijl direct zijn entree had moeten maken in eredivisie van de progressieve muziek.

Debet aan het uitblijven van direct succes was het feit dat het debuutalbum slechts in beperkte schaal in Zweden was uitgebracht. Gelukkig mocht de band in de herkansing: niet alleen gaf platenlabel InsideOut aan graag een nieuwe plaat van het gezelschap uit te willen brengen, ook brachten zij nogmaals het debuut uit, ditmaal wereldwijd. Met het tweede album, “Kallocain“, gaf Paatos aan gegroeid te zijn. Dit tweede album van de groep wordt mede gekenmerkt door de ritmische inslag, die het album een triprock-gehalte van jewelste geeft. Ook bepalend voor het nieuwe geluid bleek dat gitarist Reine Fiske de band verlaten had, zijn positie achterlatend aan de uit een jazz-achtergrond voortgekomen Peter Nylander.

Op het derde album, “Silence Of Another Kind”, brengt Paatos de luisteraar nogmaals negen triphop / progrock / jazz / postrock-composities. Van tevoren gaf de band al aan dat dit album ruiger zou worden dan het voorgaande werk en bij het eerste nummer Shame lijkt het waarachtig zo te zijn. Een voor Paatos-begrippen ruige gitaar-riff vormt de ondergrond voor een gedragen politiek-kritische tekst: ’the world was trembling under one psycho president’. In het licht van de situatie in de wereldpolitiek de afgelopen jaren mag het natuurlijk geen groot raadsel zijn wie de band hier adresseert, het refrein ‘shame, shame, shame’ spreekt dan ook boekdelen. Helaas blijkt ten eerste dat dit nummer op zichzelf niet bijster interessant is, het mist in zekere mate spanning door een mindere dynamiek. En ten tweede blijkt het geenszins representatief voor de rest van het album te zijn: het gros van de overige composities vervolgen de teneur van voorganger “Kallocain“. Dit beïnvloedt dan ook ten nadele de coherentie van het album.

Deze constatering hoeft natuurlijk niet per definitie een reden tot misbaar te zijn, het is echter wel een teleurstellend gegeven, aangezien een achtenswaardig gedeelte van de charme van “Kallocain” ook afhangt van de mate van progressie die de band ten opzichte van zichzelf en genre-genoten toont op dat album. Hoewel “Silence Of Another Kind” wel degelijk nieuwe elementen in het geluid van de band introduceert, zijn de vernieuwende factoren niet dusdanig aanwezig dat ze ook in het gehoor springen. Hiermee geeft Paatos aan zichzelf redelijk op zijn plaats te achten in de positie waarin ze tegenwoordig verkeren.

Overigens is er ook een aantal (met name geluidstechnische) elementen te ontwaren die wel van een zekere mate van progressie spreken. Zo valt bijvoorbeeld op dat Petronella Nettermalm haar stem op een andere manier gebruikt dan op de voorgaande albums, ze durft er meer kracht in te leggen. Met name opvallend is dat haar stemgeluid een stuk meer in de richting van Anneke van Giersbergen (The Gathering) is geschoven, ten koste van het Björk-gehalte. Deze Gathering-tendens valt sowieso te herkennen in een aanzienlijk gedeelte van het materiaal: het lijkt erop dat het echtpaar Nettermalm en consorten gezamenlijk herhaaldelijk “Souvenirs” van het vaderlandse stergenootschap uit Oss beluisterd hebben.

Het tweede dat opvalt is een toename van geluidseffecten. Deze variëren van Pink Floyd-achtige geluidjes tot het overmatig gelijkende Radiohead-intro waarmee Still Standing begint. Overigens doet Radiohead wel vaker van zich spreken op dit album: het titelnummer is een geluidscollage met effecten die sterk aan de Oxfordiaanse meesters ten tijde van “Kid A” doen denken. Her en der is een breed scala aan geluidseffecten in de muziek verwerkt, wat het psychedelische aspect van deze plaat vergroot.

Ook in de muziek zijn Radiohead-invloeden terug te vinden, iets wat representatief is voor nog een euvel dat deze plaat kenmerkt: ondanks de minder duidelijk aanwezige invloedsbronnen van Paatos, zoals daar zijn Portishead, Björk, White Willow, Massive Attack maar ook Porcupine Tree en no-man, zijn er op “Silence Of Another Kind” ook passages die sterker klinken dan het werk van reeds bestaande artiest. Zo doen sommige fragmenten dus te sterk denken aan (de al eerder genoemde bands) Radiohead of The Gathering en zelfs de oude David Bowie komt soms in mij op bij het beluisteren van dit album. Al met al doet dit, ondanks de individuele kwaliteit van de passages, sterk afbreuk aan de coherentie van het album. Bovendien geeft deze benadering de indruk dat Paatos vanuit het huidige geluid nog steeds op zoek is naar andere benaderingen. Daar waar “Kallocain” een uniform geheel is, is “Silence Of Another Kind” een collectie van minder samenhangende nummers.

Concluderend moet ik helaas stellen dat Paatos een allesbehalve slecht derde album heeft uitgebracht, dat evenwel niet kan wedijveren met zijn illustere voorgangers. Dit is voornamelijk te wijten aan een gebrek aan coherentie en dat het materiaal aan originaliteit inboet ten opzichte van de voorgaande producten van deze band. Ik spreek dan ook de wens uit dat deze plaat slechts een inventariserende tussenstap is naar een volgend, verrassender, album.

Christopher Cusack

Koop bij bol.com

Send this to a friend