Paradigm ShiftAlbum

“Becoming Aware”  is het debuutalbum van Paradigm Shift, een nieuwe Britse progband van het  steviger soort die z’n naam ontleent aan een track van de technische progmetalband Liquid Tension- Experiment. Niet dat dit wat over het niveau van de heren zegt overigens, dat weet zelfs een baksteen. Bij zanger/toetsenist Ben Revens, gitarist  Reuben Krendel, bassist Puru Kaushik en drummer Bryson Demath gaat het er beduidend minder flitsend aan toe. Qua bezieling is het om het even wat ze doen en daar weet Paradigm Shift de luisteraar mee in te pakken. Eigenlijk is het hartstikke goed dat we niet worden gebruikt als klapvee voor welke vorm van toonladderacrobatiek dan ook.

Paradigm Shift is gewoon een lekker bandje met vier jonge kundige muzikanten die zonder opsmuk een pot complexe, melodieuze prog weten te produceren. We horen hoe progmetal, fusion en symfonische rock samen worden gekneed tot een smakelijk totaalgeluid dat gedragen wordt door een speelse ritmesectie. Het meest in het oog springende kenmerk is het frisse pianospel van  Revens dat zeer regelmatig de krachtige gitaarpartijen besprenkelt. De toetsen leggen sowieso mooie tapijten neer en als Revens soleert krijgt de muziek iets neoprogachtigs. Wat de piano betreft doet de band denken aan een stevige versie van Ten Jinn en aan een wat minder briljant Shadow Gallery. Een piano in de muziek weet je altijd mee te nemen. Revens is ook als zanger je gids. Hij klinkt een beetje dertien in een dozijn. Hij is niet goed, hij is niet slecht. Zo af en toe gaat hij een koortje met zichzelf aan en dat draagt bij aan het grootse van de muziek zonder dat het daardoor een gelikte boel wordt.

Het zes nummers tellende album dat gemixt is door Rob Aubrey en gemasterd door Alec Kahney (Tesseract), gaat met A Revolutionairy Cure niet al te overtuigend van start. Dit veertien minuten durende nummer komt namelijk over als een aaneenschakeling van intro’s, tussenstukken en overgangen. Het voelt een beetje aan alsof het feitelijke liedje ontbreekt. Wel krijgen we een fraaie gitaarsolo voorgeschoteld en tegen het eind van het nummer wordt het mooi Kansas-achtig. Wat in het nadeel spreekt van deze opener is dat de daar op volgende nummers een stuk beter zijn, met name An Easy Lie en Masquerade mogen gelden als de prijspakkers van het album. Het zijn de ankerpunten van de cd; An Easy Lie met zijn aanstekelijke riff’s die de ruimte bieden aan de nodige subtiliteiten en het daverende Masquerade waar synthesizer en gitaar hun momenten pakken. Halverwege het album staan twee relatief korte instrumentale nummers. In beide stukken staat de piano op de voorgrond en dat bepaalt de sfeer. In The Void gaat het de kant op van de New Age terwijl in The Shift de basis funky is. Het heeft er alle schijn van dat Paradigm Shift door de aanwezigheid van deze nummers niet in een hokje geplaatst wil worden. Het album verdient een gedenkwaardig slot en dat krijgt het dan ook. Reunification gaat lekker ontspannen van start met een soort allemansprog richting Proto-Kaw en dan ineens zet de finale in. Een prachtig hyper harmonieus stuk volgt…

Met “Becoming Aware” zet Paradigm Shift zich prima op de kaart. Er zijn nog wat puntjes ter verbetering zoals dat blijkt uit het niet al te lekkere compositieniveau van de opener en ook het geroetsjt over het pianoklavier is iets dat ze beter over kunnen laten aan rock and roll bands. Over het algemeen kan je toch wel stellen dat Paradigm Shift goed bezig is en het in zich heeft om in de nabije toekomst een meesterwerk bij de liefhebber van stevige prog af te leveren.

Dick van der Heijde