PBIIConcert

Het heeft even geduurd, maar na een zeer zorgvuldige voorbereiding en met behulp van enkele buitenlandse topkoks werd de soep op zaterdagavond 23 januari 2010 opgediend. Geen gewone soep, maar plastic soup dat door het Haagse PBII van een zeer muzikaal en maatschappij kritisch aroma was voorzien. En zo kunnen we natuurlijk nog wel even doorgaan met grappen maken.

Serieus is natuurlijk het thema waar het album naar genoemd is en waar een aantal nummers over gaat. De bandleden hebben veel energie gestoken om het onderwerp in de media te brengen, wat ook grotendeels is gelukt.

Uw recensent van dienst smaakte (excuus) het genoegen de groep gedurende de voorbereiding van dit presentatieoptreden en de opnames van “Plastic Soup” te volgen. Vooruit, ik doe er nog één: mij werd regelmatig een kijkje in deze Haagse keuken gegund. Ik kan alleen maar concluderen dat op deze avond al deze voorbereidingen werden beloond met een spetterend en prima verzorgd feest. Een feest waar ongeveer 300 genodigden en bezoekers in De Boerderij getuige van mochten zijn en die met zes camera’s werd vastgelegd op film voor een later uit te brengen dvd.

Er werd een avondvullend programma gepresenteerd. Het nieuwe album “Plastic Soup” werd integraal gespeeld, waarbij duidelijk werd dat hier een nieuwe groep staat met een vernieuwd en modern geluid dat nog maar in weinig doet denken aan het verleden. De nummers werden aan elkaar gepraat en toegelicht door Ronald Brautigam. Het nummer The Great Pacific Garbage Patch werd visueel ondersteund door indringende videobeelden van de vervuilde oceaan met een toelichting van ontdekker Charles Moore.

Nadat de historie leert dat een drietal zangers achtereenvolgens deel hebben uitgemaakt van Plackband, is de gelegenheid aangegrepen om toetsenist Michel van Wassem ook de microfoon voor te zetten. Vanavond werd duidelijk dat dit een goede keuze is. Van Wassem kweet zich buitengewoon goed van zijn taak, evenals de andere bandleden overigens.

Spelen enkele gastmuzikanten op het album een rol, diezelfde gasten waren ook vanavond van de partij en op het podium terug te vinden. En hoe! Uit Engeland waren John Jowitt, John Mitchell en Heidi Jo Hines ingevlogen om een meer dan geringe bijdrage te geven.
Aanvankelijk werd de rol van de gasten beperkt tot de nummers It’s Your Life (Heidi Jo Hines), Fata Morgana (John Jowitt) en Cradle To Cradle (John Mitchell). Zij betraden het podium pas nadat Harry den Hartog zijn kunsten had vertoond in de basgitaarsolo Ladrillo. Naast toetsen is basgitaar mijn favoriete instrument. De stoere basgitarist bevestigde met deze solo maar weer eens dat die liefde volledig terecht is. Deze man speelt geen basgitaar, deze man is een basgitaar! En dan te bedenken dat in de zaal John Jowitt zag en hoorde dat het goed was.

Nadat de laatste tonen van Cradle To Cradle waren weggestorven, was het tijd voor een korte pauze… Die werd dus overgeslagen om gelijk maar van start te gaan met een vervroegde ‘afterparty’. Met verve werd door PBII het oude Plackbandnummer The Hunch Back vertolkt (voorzien van beelden van de zwartwit bioscoopfilm). Daarna kregen de gasten gelegenheid zich verder te etaleren.

Als eerste was de beurt aan de uit Londen afkomstige singer-songwriter Heidi Jo Hines om haar nummer Weak Turns To Strong te brengen, waarna zij aansluitend het Judy Tzuke-nummer Stay With Me Till Dawn zong. Zij maakte plaats voor Marc Besselink (van de Nederlandse band Kramer), die een kort en sfeervol voorprogramma had verzorgd. Samen met John Mitchell in de rol van zanger werd Here Comes The Flood van Peter Gabriel gespeeld. Als zeer grote sigaar uit de (eigen) doos verzorgde John Jowitt als zanger met begeleiding van PBII tot slot het alom bekende Pink Floyd nummer Have A Cigar.

Met de klassieker The Good Earth in de toegift rekende PBII nu ook live voorgoed af met het verleden (ik zal het P-woord niet meer gebruiken). Met een reprise van Book Of Changes kwam een uniek besluit van een uniek optreden en tegelijk een nieuwe start van een groep die het verdient om gewaardeerd te worden.

Het bleef nog lang gezellig en rumoerig in De Boerderij. Wie uiteindelijk het licht heeft uitgedaan heb ik niet meer mee kunnen maken. De zondag wachtte immers, met op het menu een kritisch soepje. Want net als alle bezoekers ging ook ik naar huis met het gratis verkregen debuutalbum van PBII.

Verslag: Hans Ravensbergen
Foto’s: Eric de Bruijn
Meer foto’s van dit concert? Klik hier.