PendragonAlbum

Blijkbaar is het in huize Barrett ook creditcrisis, of de aankomende cd moet worden gefinancierd, anders kan ik niet verklaren dat nog geen jaar na het verschijnen van de gelijknamige dvd ook een dubbel-cd van hetzelfde concert wordt uitgebracht door het Poolse Metal Mind. Nu heb ik de dvd niet gezien, maar gelukkig heeft mijn gerespecteerde collega Ruard Veltmaat zichzelf opgeofferd en hier vind je dan ook een recensie.

Vier jaar geleden was ik in elk geval behoorlijk positief over “Concerto Maximo”, bij deze registratie is eigenlijk nauwelijks iets veranderd. Interessant zijn dan toch de details: de veertien tracks van deze dubbel-cd kennen geen enkele doublure met de voorgaande. Natuurlijk ligt dat voor een deel aan het verschijnen van een nieuwe cd, “Passion”, dat met vier tracks is vertegenwoordigd, maar ook de overige nummers zijn met zorg uitgekozen. Het blijkt maar weer hoeveel klassiekers Pendragon kent.

De eerste cd komt echter naar mijn mening wat moeizaam op gang met Passion, de achteraf gezien wat tegenvallende openingstrack van de achteraf gezien van tegenvallende laatste cd met de gelijknamige titel. Daarna volgen gelukkig ‘oudjes’ als Back In The Spotlight en Ghosts, waarna voor zowel Not Of This World en Comatose maar liefst elk een kwartier wordt uitgetrokken. De eerste cd beleeft zijn hoogtepunt met een werkelijk vlammende uitvoering van If I Were The Wind, die de studioversie ervan (op “Not Of This World”) ruimschoots overtreft.

De tweede cd is zo mogelijk nog beter. Het begint met This Green And Pleasant Land, gemakkelijk de beste track van “Passion” en kent ‘vergeten’ klassiekers als Shane en Prayer. Erg fijn is dat deze cd ruimte maakt voor de twee giganten Indigo en Last Man On Earth. Met name de solo in Indigo is oorstrelend! En het razende drumwerk van Scott Higham valt met name tijdens het snelle eindstuk van Last Man On Earth heel erg op.

Al met al vind ik “Out Of Order Comes Chaos” iets minder van kwaliteit dan het voortreffelijke “Concerto Maximo”. Maar dat kan ook liggen aan het feit dat ik de laatste tijd een beetje Pendragon-moe was. Of aan het feit dat ik “Passion” achteraf een beetje vind tegenvallen. Daarom is het des te knapper dat de band mij zover heeft gekregen dat ik vele uren met plezier heb genoten van dit fantastische optreden, en zal het livealbum hoogstwaarschijnlijk een ereplekje krijgen naast de voorganger.

Ruard sloot de recensie van de dvd-versie van deze 2-cd als volgt af:

“Uiteindelijk kan je ook bij deze dvd je afvragen wat hier nu weer de toegevoegde waarde van is. (…) is het nodig als Pendragon fan om ook deze weer aan te schaffen? Ach, als Pendragon addict ongetwijfeld, maar voor de slechts ‘geïnteresseerden’ in de band is dit geen must have. Die koopbeslissing laat ik dan ook geheel over aan de liefhebber. De kwaliteit en genotswaarde van de muziek op de dvd is wat mij betreft zeker een afweging waard…”

Het bovenstaande geldt voor deze live-release nog meer dan voor de dvd. Essentieel? Welnee! Hoge genotswaarde: zeker weten!

Markwin Meeuws