Penny's Twisted FlavourConcert

Penny’s Twisted Flavour is opgericht in 2006 door de broers Harmen (drums) en Matthijs (basgitaar) Kieboom, waarmee de ritmetandem dus in de familie zit. In de trein ontmoetten ze gitarist Mark Bogert en de rest is (prille) historie. Een flinke periode hard componeren met als doel eigen werk te ontwikkelen, resulteerde begin 2010 in het debuutalbum “Sketches”, waarop we inspiratiebronnen zoals Yes, Pink Floyd, Dream Theater, Symphony X en Porcupine Tree kunnen vinden. Ook buiten de progressieve hoek zijn stromingen van invloed geweest op het ontwikkelde eigen ‘smoel’ van de band. Met andere woorden: Penny’s Twisted Flavour is niet onder een of meerdere noemers te vatten.

Na een periode wekelijks en bikkelhard oefenen was Penny’s Twisted Flavour klaar om hun debuutalbum live ten gehore te brengen. En waar kan je dat beter doen dan in de vertrouwde omgeving van de Popcentrale, gevestigd in de gewelven van het Energiehuis te Dordrecht. Het was ook de locatie waar een deel van het album is opgenomen. De groep had niet veel aan promotie van dit optreden gedaan, waardoor de zaal hoofdzakelijk was gevuld met familie, vrienden en bekenden, zoals uw recensent van dienst.

Aan het begin van deze zwoele zaterdagavond zag alles er aanvankelijk nog zonneklaar uit. Apparatuur neergezet, aangesloten en tot slot een soundcheck. Voorafgaande aan het optreden kreeg een deathmetal band de gelegenheid de kunsten te laten horen. En daar sloeg het ‘onheil’ toe: de stroom viel uit (en dat in het pand van de voormalige energiefabriek!). Een domper voor Penny’s Twisted Flavour en lichte teleurstelling maakte zich van hen meester. Vlak nadat men zich had erbij had neergelegd en ging opmaken voor een akoestisch optreden, was het euvel verholpen en besteeg het kwintet om 23.15 uur het podium.

Mocht ik eerder op de avond in een plaatselijke shoarmazaak al ruim kennis maken met de humor binnen de groep (het was alleen even stil toen de kapsalon werd verorberd…), diezelfde humor maar ook spelvreugde nam men mee naar het podium. Het eerste optreden in ruim een half jaar. Op de setlist stond het album “Sketches”, dat in zijn geheel in een shuffleplay modus werd gespeeld. Opvallend aan de humor en het eigen smoel van de groep was de uitstekende zanger Marc Mes, die aan het begin van het eerste nummer gelijk het podium verliet. Wat moet een zanger immers wanneer je met een instrumentaal nummer begint? Een ander voorbeeld was de verloting van een exemplaar van “Sketches” tijdens het optreden onder diegenen die de naam van Mes zijn pasgeboren zoontje wist te raden. Hij had geen enkel benul van de grote geboortekaart met de naam die achter zijn rug door Matthijs Kieboom werd opgestoken.

Penny’s Twisted Flavour maakte zijn op het album getoonde capaciteiten deze avond ook live volledig waar. De muziek heeft dreiging, kracht en dynamiek, terwijl men op de juiste momenten gas terugneemt met een ballad als Forgotten Words. Muzikaal gezien was er dit optreden geen enkele speld tussen te krijgen. De groep presenteerde zich als een hechte eenheid met een excellerende Mark Bogert op gitaar. In mijn ogen is hij op dit moment een van de meest getalenteerde rockgitaristen in ons land. Technisch vaardig gespeelde gitaarsolo’s werden afgewisseld met de meest ruige akkoorden. Hij kan daarbij zonder meer vertrouwen op de zeer solide basis die door de broers Kieboom werd neergelegd. Onder dit muzikale geweld kwam toetseniste Wendy Heuvelmans wat minder uit de verf, hetgeen meer aan de instelling van het geluid lag dan aan de kwaliteiten van deze bescheiden jongedame.

Slotstuk van de avond was het instrumentale Back Home, maar niet voordat Marc-Marie ‘Mes’ Huibregts de groep op humoristische wijze had voorgesteld als Wendy van Dijk op toetsen, Mark Rutte op gitaar, Harmen Siezen (blootsvoets!) achter de drums, Matthijs van Nieuwkerk op basgitaar en daarna snel het podium verliet. In de vertolking van dit slotstuk steeg de groep zowel collectief als individueel tot grote hoogten. Het is dat het plezier en de humor van deze vriendenclub nog (terecht) erg hoog in het vaandel staat en maar mondjesmaat aan promotie wordt gedaan. Wanneer dat laatste serieus wordt opgepakt gaat deze groep ongetwijfeld een mooie toekomst tegemoet.

Verslag: Hans Ravensbergen
Foto’s: Miranda Bril