Perfect StormAlbum

Toen mij gevraagd werd om de recensie van de debuut cd van de Nederlandse band Perfect Storm te vervaardigen moest ik toch even achter mijn oor krabben: ik had nog nooit van deze groep gehoord. Maar de link naar de eerste single van het noordelijke collectief maakte aan alle twijfel al snel een einde: dat klonk zeer veelbelovend. Een volledig onbekende nieuwe band uit het noorden van Nederland, hoewel bijna alle leden al de nodige ervaring hebben opgedaan in lokale bandjes. Ze bestaan al sinds 2017 en spelen nu ruim een jaar in de huidige samenstelling.

De muziek van Perfect Storm is een eclectische mix van invloeden: alternatieve rock, progrock, electro, pop en jazz. Het leidt tot een behoorlijk eigen geluid waarbij melodie het hoofdmotief is. Oprichter/componist/gitarist Gert-Jan Schurer rekent zowel Steven Wilson/Porcupine Tree, jazzgitarist Pat Metheny, filmmuziek componist Hans Zimmer als electro-act Aphex Twin tot zijn invloeden. Een drietal singles hebben al het daglicht gezien waarbij vooral de eersteling, het bijna tien minuten durende How It Ends, behoorlijk wat applaus oogstte.

En dan is er nu het debuut album voorzien van de intrigerende titel “No Air”, een klein uur Nederpop van hoge kwaliteit. Zeven nummers met een gemiddelde lengte van acht minuten, dat is behoorlijk ambitieus.

Strength zet direct de toon; een stevige opener met dreigende tonen en zware gitaren/drums/bas met verrassende melodieuze wendingen en voor de eerste keer het prettige, aan Haken’s Ross Jennings verwante, stemgeluid van zanger Adel Saflou. Sterke vocale duetten tussen diezelfde Saflou en zangeres Hiske Oosterwijk in het swingende The Search, met behoorlijke tempo- en stemmingswisseling en stevig gitaarwerk, vooral tegen het einde.

Het tempo wordt iets teruggeschroefd op Sun For Life, weer zo’n makkelijk in het gehoor liggend nummer, vooral de melodieuze bas en de zang bevallen goed. Toetsenist Offers gaat er halverwege effe lekker tegenaan, verfrissend want de gitaar is op dit album wel duidelijk de bovenliggende partij. Zanger Saflou switcht schijnbaar moeiteloos tussen normale zangstem en kopstem, in het rockende mid-tempo nummer Hope.

Het zeven minuten durende titelnummer No Air is een ballade en een welkome afwisseling in de stormachtige, soms tot orkaansterkte aanzwellende muziek van Perfect Storm. De solozang is van Hiske Oosterwijk, ook verantwoordelijk voor de teksten. Prima combinatie: haar stem met pianobegeleiding en heerlijk glijdende fretloze bastonen. Sterke toetsensolo van Ard Offers aan het einde gevolgd door eenzame pianoklanken. Mind’s Eye start met een swingende rock groove, jazzy van ondertoon. De krachtige rockstem met soms wat rauwe kantjes van Saflou, Oosterwijks uithalen, Offers’ orgeltje en de powerakkoorden en sologitaar van Schurer doen de rest in dit Deep Purple-achtige werkje.

Afsluiter How It Ends is zonder twijfel het topnummer van het debuut van de noorderlingen. Met bijna tien minuten ook de langste track op “No Air”. Het nummer is het meest het label ‘progrock’ waardig met pakkende melodieën, verrassende wendingen en tempowijzigingen en voldoende ruimte voor de muzikanten om zich individueel te onderscheiden. Met name zanger Saflou en gitarist Schurer maken hier ruimschoots gebruik van. Uitstekend nummer wat tijdens liveoptredens (weten we nog wat dat is/was?) vrijwel zeker hoge ogen zal gooien.

Het is niet allemaal prog wat de klok slaat, de band beweegt zich op het snijvlak van ons bejubelde genre, AOR en melodieuze rock met jazzy ondertonen, best een eigen geluid dus. Je hoort de Steven Wilson invloeden, vooral in het tweede deel van topnummer How It Ends. De soepele overgang van rock naar jazzy geluiden met dito gitaar, swingend Hammond orgel en pompende en tegelijkertijd melodieuze bas zijn kenmerkend voor het geluid van de band. Saflou’s soepele rockstem en de jazzy getinte vocalen van zangeres Hiske Oosterwijk passen goed bij elkaar.

Blikvanger op het debuutalbum van Perfect Storm is de ronduit indrukwekkende zangstem van vocalist Adel Saflou, naar verluidt een Syrische bootvluchteling die de dood in de ogen heeft gekeken tijdens de gevaarlijke overtocht naar Europa. Daarnaast zijn er muzikale hoofdrollen voor gitarist Schurer en bassist Klompmakers. Maar alle heren/dame staan in muzikaal opzicht hun mannetje/vrouwtje, dat is wel duidelijk na beluistering. Complimenten ook voor het hoesontwerp, van de hand van de Groningse zeefdrukkunstenaar Vlerk. Compositorisch is er nog wel wat op te merken, sommige overgangen komen nog wat gekunsteld over.

The Perfect Storm doet me in eerste instantie denken aan die geweldige gelijknamige Oscargenomineerde film uit 2000 met George Clooney en Mark Wahlberg in de hoofdrollen, over de dramatische belevenissen van een groep beroepsvissers in de Verenigde Staten. Met uiteindelijk noodlottig gevolg. Iedereen die de film gezien heeft zal zich die scene met het kleine vissersbootje boven op die enorme huizenhoge golf wel voor de geest kunnen halen.

Maar daar waar Clooney’s bootje het nét niet haalde, heb ik toch betere hoop voor de getalenteerde noorderlingen. Het is bepaald niet makkelijk in die tsunami van (nieuwe) bands en uitgebracht materiaal om het verschil te maken. De basis ingrediënten zijn ruimschoots aanwezig, het is aan de band zelf om het waar te maken. Uitstekend debuut van dit zeskoppige collectief van eigen bodem.