Pervy PerkinAlbum

Het Spaanse Pervy Perkin is in 2011 opgericht door drummer Carly Pajaron en toenmalig gitarist Alvaro. Ondanks hun korte bestaan brengt de band nu al een dubbele concept-cd uit als debuutalbum. Dat is geen half werk. De heren (en dames) hadden er blijkbaar zin in.

De eerste cd draagt de titel “Book Of Solstice” meegekregen en het tweede album heet “Book Of Equinox”. Beide cd’s tellen acht songs, waarvan op beide cd’s de laatste songs ook nog onderverdeeld zijn in meerdere delen. In totaal telt het dubbelalbum ruim twee uur muziek. De songs lijken een soort conceptalbum te vormen maar het voeren van een duidelijke verhaallijn lijkt niet helemaal te zijn gelukt. Sommige teksten gaan over tamelijk zware onderwerpen, zoals verloren liefdes, depressies, wroeging, uitzichtloosheid en het overleven in moeilijke situaties. Het geheel maakt een zwaarmoedige indruk. Het album is uitgebracht in digipack formaat en bevat tevens een 24 pagina tellende inlay met daarin zeer fraaie illustraties van de hand van gitarist Dante.

De eerste song van de eerste cd, genaamd Opening Credits opent met heel mooi Spaans trompetgeschal en gaat geleidelijk over in zeer sfeervolle toetsenklanken en opera-achtige solozang en koorzang. De intro heeft niet een typisch symfonisch metal geluid, maar lijkt meer geschreven voor een spaghettiwestern. Zanger Alex Macho is een klassieke hardrockzanger waar ik zowel Bruce Dickinson als Jon Bon Jovi in terughoor.

Er wordt overigens bij vlagen best goed gemusiceerd op dit album. De band speelt een basis van progressieve metal met daarbij een stevig rockgeluid. Door de verrassende opbouw van sommige songs doet de muziek soms denken aan Zappa, Haken, Deep Purple en Dream Theater. Een flink aantal songs steekt op zich goed in elkaar. Een punt van kritiek, wat mij betreft, is de enorme hoeveelheid verschillende muziekstijlen die voorbij komt. Helaas is de zang niet overal even zuiver. De songs slingeren via klassiek naar (pop)rock en metal. Maar ook stijlen als folk en electro komen langs. In de songs Peanut Butterfly hoor ik zelfs bluesy gitaar en boogiewoogie piano. Er zitten ook wat onbegrijpelijke muzikale dingen in sommige songs verstopt. Zo wordt in de track Falling From Earth het gitaarstuk met een pitchcontroller omhoog en omlaag gedraaid waardoor een valse toon ontstaat.

De tweede cd klinkt wat donkerder dan de eerste. In de eerste song Memories Of Water speelt gitarist Dante een zeer mooie solo. Het tweede nummer Asleep In A Wormhole is een vrij aparte song met een merkwaardig tempo in een soort polkaritme. Maar ook op de tweede cd komt er weer een bonte verzameling aan tamelijk gefragmenteerde songs in allerlei stijlen voorbij. Het debuutalbum van Pervy Perkin is heel divers progmetal met veel uitstapjes naar andere stijlen in de popmuziek. Hierdoor klinkt het album vrij gefragmenteerd en is het typerende geluid van Pervy Perkin zelf nog niet goed te definiëren.

Ard van den Heuvel