Naast zijn legendarische bijdragen aan de eerste platen van Genesis, een aantal indrukwekkende soloplaten en een verscheidenheid aan projecten heeft Peter Gabriel ook de filmmuziek voor enkele films op zijn naam staan. Zo verscheen in 1985 de muziek bij de film “Birdy,” vier jaar later “The Passion” voor de controversiële film The Last Temptation of Christ, en in 2002 de filmmuziek bij de Australische film Rabbit Proof Fence onder de naam “Long Walk Home – Music From The Rabbit-Proof Fence”.
De film Rabbit Proof Fence is gebaseerd op het boek “Follow The Rabbit-Proof Fence” van Doris Pilkington Garimara. De film speelt zich af in het Australië van 1931 en gaat over twee Aboriginal zusjes, van veertien en acht, en hun tien jarige nichtje, die ontsnappen uit een situatie van slavernij en hun weg terug zoeken naar hun familie. De film toont deze lange reis naar huis en de poging van beide zussen en hun nichtje om uit handen te blijven van de man die verantwoordelijk was voor hun uithuisplaatsing, Neville. Van de drie jonge voortvluchtigen lukt het alleen de twee zussen uiteindelijk, na een voetreis van 2400 kilometer langs een hekwerk (The Rabbit Proof-Fence), hun moeder en hun grootmoeder te bereiken, waarna zij zich voortaan gezamenlijk schuil houden in de woestijn. De film werd destijds bij het verschijnen over de hele wereld hoog gewaardeerd door filmcritici en er is een groot aantal prijzen mee in de wacht gesleept.
Maar laten we het over de muziek bij de film hebben. Het album “Long Walk Home” duurt totaal meer dan een uur. De muziek is verdeeld over vijftien nummers die in lengte variëren van pakweg één tot elf minuten. Er is door een zeer groot aantal muzikanten meegewerkt aan de muziek. Enkele muzikanten zoals Manu Katché, Ged Lynch en David Rhodes kennen we van hun bijdragen aan meerdere albums en tournees van Peter Gabriel. Van de vele andere namen zijn er opvallend veel die ook een bijdrage hebben geleverd aan het soloalbum “Up”. De grote ontbrekende in de indrukwekkend lange lijst van muzikanten is eigenlijk alleen basgigant Tony Levin.
https://www.youtube.com/watch?v=ndR5pOo1uTU&list=PL1B49A540886F4998&index=13
De wereldmuziek op deze plaat is samenhangend en sfeervol. De muziek biedt voldoende variatie en het album boeit van begin tot eind. De muziek is dan weer weemoedig, soms ook indringend, dreigend en spannend en af en toe zelfs een tikje agressief. De nummers zijn stuk voor stuk sfeervolle klanktapijtjes van zowel toetsen als strijkers. Sommige nummers zijn voorzien van, meestal trage, drums en percussie. Het herkenbare geluid van de didgeridoo komt natuurlijk ook met regelmaat langs en de muziek is soms verder ingekleurd met gevarieerde zangpartijen.
Opvallend is daarnaast dat de melodie die later door Gabriel is gebruikt voor Sky Blue van “Up” op dit album tijdens meerdere nummers terugkomt. Zo ook op Ngangkarrparni waarop de melodie, evenals op Sky Blue, is gezongen door de Blind Boys Of Alabama. En ook aan het einde van de plaat, tijdens de finale van het nummer Cloudless, wordt dit koortje herhaald.
Nee, bij filmmuziek weet je het niet altijd. Want er zijn naar mijn mening voldoende voorbeelden van filmmuziek te noemen waarvan het niet de moeite loont deze zonder bij bedoelde beelden te beluisteren. Gelukkig geldt dit zeker niet voor “Long Walk Home.” Het album is samenhangend en boeiend. De muziek is herkenbaar als muziek van Peter Gabriel ook al zijn er geen songs en is zijn stem op dit album slechts spaarzaam aanwezig. En als je een liefhebber bent van het Peter Gabriel album “Up” is beluistering van deze soundtrack sowieso aan te raden. Hoogstwaarschijnlijk vind je daarop namelijk nog meer van wat je mooi vond aan “Up.” En als je de film nog niet hebt gezien…