PhiAlbum

Zoals ik bij de recensie van het vorig jaar verschenen album “Now The Waves Of Sound Remain” al schreef, Phi is een band die we in de gaten houden. Want hoewel ik wat kritische noten liet horen over deze derde officiële studioplaat – en zelfs opperde dat leider Markus Bratusa eens wat verruimende middelen moest gaan gebruiken – blijkt Phi op het podium wel een retestrakke band te zijn. Wellicht heb ik achteraf stront in mijn oren en moet ik mij in een hoekje van dat kleine, knusse dasBACH in Wenen, waar deze liveplaat is opgenomen, diep, diep schamen. En er worden niet eens instrumenten stukgeslagen op het podium.

De live-set, complete titel “Waves Of Vienna – Live At dasBACH, 30.04.2015” bestaat uit een tachtig minuten durend, vlammend optreden, zowel op cd als dvd. De beeldplaat is wat je kan verwachten van een band in deze fase: niet heel bijzonder, maar sfeervol. Het is goed geregisseerd, hoewel de cameraman in eerste instantie wat moeite heeft basgitarist Arthur Darnhofer-Demar te vinden tijdens zijn verbluffende basgitaarsolo tijdens Revolution By Design, maar hij maakt veel goed als hij Bratusa’s pittige gitaarsolo halverwege het rustpuntje Wintersong juist goed vangt. Het wat blauwige beeld continu maakt het voor de niet-fan wellicht wat saai, en er staat ook een camera op de snufferd van Bratusa die soms wat irriteert, maar ach – hoe vaak kijk je eigenlijk nog een dvd in deze tijd?

Waar het natuurlijk om gaat is de muziek. En daar Phi nog niet bepaald bekend is bij het grote (prog)publiek, komt deze muziek als geroepen. “Waves Of Vienna”. Man, wat is die Bratusa een goeie gitarist. Man, wat is die Darnhoefer-Demar een fantastische bassist. En man, wat is die Gabe Cresnar een beest van een drummer. En vrienden, wat is het samenspel van deze jonge Oostenrijkers ongeëvenaard. Natuurlijk ligt de nadruk op “Now The Waves Of Sound Remain” – liefst vijf van de twaalf songs komen van dit album – maar geen plaat of ep wordt overgeslagen – Colors blijkt zelfs te komen van een in 2007 in eigen beheer uitgebrachte ep waarvan wij het bestaan niet eens wisten op Progwereld. Gelukkig maakt “Waves In Vienna” niet in één klap de vroegere discografie van Phi overbodig, eerder maakt de live-plaat de luisteraar hopelijk nieuwsgierig naar de vroegere albums. Ikzelf ben door het schrijven van deze recensie zeker getriggerd en het label Gentle Art Of Music verdient een pluim voor deze voortreffelijke uitgave.

Markus Bratusa is gelukkig een man met een visie, die blijkens het boekje hier al als twaalfjarige van droomde. Geen idee wat sindsdien zijn streven is, maar gezien het feit dat hij deze live-plaat een ‘uitroepteken aan einde van de proloog van zijn bands carrière’ betekent dat de werkelijke film van Phi volgens hem nog moet beginnen. Nou, popcorn erbij, ik zit klaar.

Markwin Meeuws