Phobos CorporationAlbum

High Quality Vinyl (180 grams wide grooved voor de kenners) heeft de toekomst. Tenminste als we het Nederlandse label Freia Music mogen geloven. Freia Music, dat we natuurlijk ook kennen van ons Dutch Exposure Project, heeft als doel om onafhankelijke talentvolle progressieve bands een mogelijkheid te geven hun muziek uit te geven. Dit album is het eerste in de Zeus-Serie, een HQ vinyl uitgave in combinatie met een cd. Dus voor de normale muziekliefhebber, die zijn platenspeler nog niet van zolder wil halen (zoals ik), is er gewoon een cd toegevoegd voor dezelfde prijs. De fysieke verpakking in een 10 inch cover heeft wel zijn voordelen. Het kleine 12×12 cm hoesje is nu vergroot tot 26×26 cm waardoor het artwerk toch mooier overkomt.

Phobos Corporation is een symfonische gothic metal project uit Griekenland geleid door toetsenist Spyros Papadakis. Kant A van het zwarte vinyl begint indrukwekkend met toetsen, orkestrale arrangementen en aanzwellende opera-achtige achtergrondzang dat tot een theatrale uitbarsting leidt. Na circa een minuut begint Tara Louise te zingen, hetgeen meteen duidelijk maakt dat we met een ‘female fronted’ album te maken gaan krijgen. Natuurlijk is de vergelijking met allerlei zangeressen uit het de gothic scene dan snel gemaakt, maar de stem van Tara doet mij het meest denken aan die van Astrid van Veen (Ambeon) of Marcela Bovio (Stream Of Passion). Met haar zuivere,  zwoele en dromerige stem heeft ze in 2011 dan ook het eerste “K-Pop Singing Contest for Non-Koreans” in Los Angeles gewonnen. Nu is dat laatste een twijfelachtige eer, maar het geeft wel aan dat ze een uitzonderlijk goede zangeres is. Voor een compleet ander voorbeeld van haar vocale kunnen, waarbij de vergelijking met Adele getrokken zou kunnen worden, verwijs ik naar  youtube. Maar One Eternal (Felicity’s Song) biedt meer dan alleen een goede zangeres. Diverse arrangementen, blazers, trompetten en violen zorgen ervoor dat dit nummer is geslaagd in de unieke combinatie van rockopera, metal en klassieke muziek.
Conceived Fate vervolgt dit mini-album op een stevigere wijze. De ritmesectie laat meteen hard van zich horen, de dubbele basedrum blijft het hele nummer door hameren. Aangevuld met stevige gitaargeluiden maken het dan ook een zeer heavy nummer. De arrangementen zijn ook hier weer goed uitgevoerd en de rustgevende zang van Tara geeft een perfecte contrast met al dat instrumentale geweld. Halverwege het nummer slaat het tempo om en zorgen de werkelijk prachtige orkestrale arrangementen voor een sprookjesachtig rustpunt, dat doet denken aan “Imaginaerum” van Nightwish. Daarna barst het nummer weer los met een gitaarsolo.
This Divine Tragedy sluit kant A van onze zwarte 10 inch schijf af. Een nummer dat de invloeden van de hierboven reeds genoemde Arjen Lucassen projecten perfect vertolkt.

Kant B opent met het instrumentale nummer Angels In Despair en laat horen waar de band Phobos Corporation toe in staat is. Het nummer is dan ook een waardige afsluiter van de ep “Felicity”.
Het album gaat verder met de door David Chang geremasterde versie van de uit 2005 stammende demo “As The Angel Stared”. Deze nummers hebben toch een andere geluid, met name door het ontbreken van de professionele orkestrale arrangementen en natuurlijk door een andere zangeres. Dolly, die op deze demo zingt, heeft een compleet andere stem dan Tara. Het warme gevoelige stemgeluid heeft plaats gemaakt voor een echte gothic/opera stem met een veel minder stembereik. Haar stem kan nog het beste worden vergeleken met die van Sharon den Adel van Within Temptation.

Filmmuziek, rockopera, loungemuziek, gothic en heavy metal ontmoeten elkaar op de ep “Felicity”. Een formule, waar de Griekse muzikant Spyros Papadakis al sinds 1995 mee bezig is, pakt goed uit op dit album. De aanvulling van zijn eerste demo op deze fysieke vinyl/cd combinatie is leuk meegenomen en maken dit album zeker de moeite waard.

Mario van Os

CD:

LP: