Phoenix And The Turtle

Swallow Up The Moon

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Verenigde Staten
Label: Fluttery Records
Website: -
MySpace: http://www.myspace.com/phoenixandtheturtle
Tracklist
Line Drive (6:29)
514 (4:22)
Stuart Drives A Comfortable Car (6:26)
Wasted Days (3:30)
Bill Barrington: bas
Cahn Curtis: zang en gitaar
Mikie: drums
Valerie: toetsen, cello en zang
Swallow Up The Moon EP (2010)
Asleep In America (2008)
Sundays Are A Good Day For Relaxing (2004)

Het Amerikaanse gezelschap Phoenix And The Turtle had in eigen beheer twee cd’s afgeleverd en kreeg daarmee de aandacht van platenmaatschappij Fluttery Records. Omdat niemand nog de band kent, dient de markt een beetje opengebroken te worden met deze ep, die overigens is voorzien van prachtig artwork.

De band beweegt zich op het scherpe randje waar alternatieve rock dankzij de lengte, de tempowisselingen, de ambiente structuur en het gebruik van klassieke instrumenten nog enigszins tot de stijl van deze site mag worden gerekend. Met een beetje fantasie kan je deze band scharen aan het illustere rijtje van groepen of artiesten als Anathallo, St. Vincent, Band Of Horses of Warpaint. Er wordt niet op de achtergrond geschreeuwd of percussie-instrumenten op de grond gegooid, zoals bij Anathallo en het materiaal van Phoenix and the Turtle is lang niet zo sexy gebracht als door Warpaint. Ook hebben ze in Valerie niet zo’n aantrekkelijke voorvrouw als St. Vincent dat is en zijn de popliedjes niet zo scherp als die van Band Of Horses.

Toch gaat er van de vier nummers van “Swallow Up The Moon” een ongekende aantrekkingskracht uit. Met name Line Drive is ijzersterk. En laat die nou net op de site van de platenmaatschappij staan… Dat is makkelijk, want het artwork staat ook aldaar. De rest van de tracks valt namelijk wat tegen.

Het elektrische pianospel van Line Drive is zeker mooi en bij het megafoon-gedeelte (ik beluisterde de ep toen onder de koptelefoon, op weg naar Den Haag CS) moest ik echt even omkijken of niet iemand mij toeschreeuwde. De verkiezingen waren aanstonds op het moment van schrijven. Wie weet probeerde iemand mij te verleiden tot hun groep. Maar nee, het was Phoenix And The Turtle.

Gezien de kwaliteit van deze ep ben ik bang dat deze Amerikaanse groep het niet gaat redden. Er is zoveel moois in dit schemergebied. Maar voor hetzelfde geld heb ik het mis. Een plaat met acht nummers a  la Line Drive (al gehoord inmiddels?) kan zo in de toekomst als een klassieker bestempeld worden. Dat is deze ep in elk geval nog niet.

Markwin Meeuws

Send this to a friend