Planet XAlbum

Na de release van het studioalbum “Universe” in 2000, volgt er nu al een live-registratie van de band Planet X. Het betreft hier de laatste show van de tour door Australië in 2001. De band werd opgericht door toetsenist Derek Sherinian, na zijn ontslag bij Dream Theater in 1998, maar niet nadat hij eerst zijn frustraties had weggespeeld op zijn soloplaat “Planet X” uit 1999. Van dit album komt de Apocalypse Suite in drie delen, die ook op dit live document is vastgelegd.

Verder zijn de meeste nummers (zeven) afkomstig van “Universe”, bevat het album drie solo-improvisaties en een nieuw nummer (Ignotus Per Ignotium). Dit laatste is een erg lekker jazz-achtig stuk muziek, met flink wat symfonische rockinvloeden. Het nummer bevat tevens mooi en ontspannen gitaarspel van Tony MacAlpine (zelf ook al goed voor een tiental soloalbums) en stevig drumwerk van Virgil Donati die hier in Melbourne een thuiswedstrijd speelt.

Inside Black en Dog Boots wijken niet of nauwelijks af van de bekende cd-versies, terwijl de Trilogy Apocalypse interessant is omdat er flink geïmproviseerd wordt door de band. Met name in het stevige eerste deel gaan de loodzware bassen van gastbassist Dave LaRue (ook een Australiër, bekend van de Steve Morse Band) opvallend goed samen met het stevige drumwerk van Virgil Donati. Derek Sherinian scheurt over zijn toetsen alsof hij tegen zijn oude werkgevers wil zeggen dat hij er ook nog steeds is. Sea Of Antiquity kent mooi en rustig pianospel en slepend gitaarwerk, terwijl in Lost Island het ritme weer licht omhoog gaat, om uiteindelijk in een mooie climax te eindigen. Warfinger, Her Animal en Europa wijken ook weer weinig af van de cd-versies en worden degelijk gespeeld. De drie solospots zijn leuk met lekkere fusion in de solo van Derek Sherinian, gitaargeweld bij Tony MacAlpine die wat materiaal van zijn laatste solo album compileert en tot slot een heerlijke Terry Bozzio-achtige drumsolo van Virgil. Het slot is voor een lekker lang uitgesponnen versie van Pods Of Trance met flink wat improvisaties van met name MacAlpine op gitaar en Sherinian op toetsen.

Tot slot staat er nog een verborgen nummer op het album en dat is een dampende live-opname van Clonus, het openingsstuk van “Universe”.

Gerard Augustijn