PlatitudeAlbum

Stabiel kan je de samenstelling van Platitude niet noemen. Op het uit 2003 stammende debuutalbum “Secrets Of Life” telde de band nog twee toetsenisten en twee gitaristen. Op de opvolger “Nine” heeft de band al een toetsenist minder en op het nieuwe album “Silence Speaks” heeft ook gitarist Daniel Hall de band verlaten. Daarnaast heeft Andreas Brobjer de plek op de drumkruk overgenomen van Marcus Höher. Al deze wisselingen hebben niet of nauwelijks invloed op het geluid van Platitude. Het op “Nine” neergezette geluid van aanstekelijke metal met een progressief randje wordt op “Silence Speaks” voortgezet.

Opener Tell The Truth en het opvolgende Nobody’s Hero grijpen je gelijk bij de kladden. Een aanstekelijke melodie, een stevige gitaarmuur en sterke afwisselende zang van Erik Blomkvist. Blomkvist houdt zich zowel in het stevige, snellere werk als in rustige passages uitstekend staande. Empty Inside is een goed voorbeeld van zo’n snel nummer dat ook z’n rustige momenten heeft met een mooie solo van gitarist Köllerström. Köllerström is een gitarist die met noten strooit als een nummer daar om vraagt, maar tevens weet wanneer ingetogenheid op zijn plaats is. Daarnaast weet ook toetsenist Kristofer von Wachenfeldt de nummers op de juiste wijze te ondersteunen met zijn sferische toetsentapijten of aanstekelijke melodieën en solo’s.

Het rustig startende Fear (It’s Over Now) is het eerste nummer dat meer dan vijf minuten duurt. Een afwisselend nummer met jammer genoeg een wat zeikerig koortje. Hoewel het overgrote deel van de nummers nog geen vier minuten duurt, is er toch sprake van progressieve metal. Platitude laat horen dat ook overwegend korte nummers uitermate afwisselend en onderhoudend kunnen zijn, zoals Don’t Be Afraid.

Ook Platitude maakt zich schuldig aan het wegdraaien van het einde van nummers, maar in het geval van Walk With Me is dat een dubbele zonde omdat Köllerström net lekker aan het soleren is. Het zou verboden moeten worden. Het afsluitende You is met zeven minuten veruit het langste nummer van “Silence Speaks”. In dit nummer is dus ook ruimte voor een langere solo en dat laat gitarist Köllerström zich geen twee keer zeggen.

Platitude laat op dit derde album “Silence Speaks” geen opzienbarende dingen horen. Een kleine veertig minuten wordt de luisteraar getrakteerd op aanstekelijk progressieve metal zonder dat er sprake is van echte uitschieters.

Rob van Oosten