Point Of View

Disillusioned

Info
Uitgekomen in: 2007
Land van herkomst: Polen
Label: Eigen beheer
Website: Point Of View
MySpace: Point Of View
Tracklist
Disillusioned (5:47)
Bleak (5:41)
Reborn (7:41)
Asylum (4:32)
Mercy Killing (6:43)
Shame (6:23)
Point In Time (6:25)
Out Of The Blue (5:30)
Kacper Chrzaszczewski: bas
Lukasz Ferenc: drums
Andrzej Frolow: toetsen
Tomasz Grabowski: gitaar
Bartek Kurkowski: gitaar, zang
Disillusioned (2007)

Je kent het vast wel, na een koude nacht ook een koude start van je auto. Zeker de modellen van een wat ouder bouwjaar hebben daar wel eens last van. Moeilijk op gang komen, soms met horten en stoten en blij zijn als de motor bij het eerste de beste rode stoplicht niet afslaat. Na een paar kilometer is de motor warm en loopt je vehikel weer als een zonnetje. Het blijft echter wel een wat ouder model waar er al veel van rond rijden! Dat gevoel had ik nu ook bij het beluisteren van “Disillusioned” van het Poolse Point Of View.Deze in 2003 door drummer Lukasz Ferenc en gitarist Tomasz Grabowski opgerichte groep had in de eerste jaren van hun bestaan grote moeite met het vinden van de juiste zanger(es). Toen dat helemaal op niets uitliep, besloot Tomasz Grabowski de zang er maar bij te doen. In het jaar 2006 resulteerde het schrijven en componeren in een eerste promo, niet lang daarna gevolgd door het eerste volledige album wat hier besproken wordt.

De mannen van Point Of View zien het maken en spelen van muziek als de ideale uitlaatklep voor hun emoties, passies, dromen en angsten. Je moet er maar op komen, denk ik dan. De muziek die Point Of View maakt zou net zo complex moeten zijn als hun eigen persoonlijkheden en karakters. Althans dat zegt hun biografietje. In dit biografietje staat ook vermeld dat ze intelligente, melodieuze en complexe progressieve metal spelen, zonder daarbij groepen als Dream Theater, Pagan’s Mind, Andromeda en Zero Hour te kopiëren. En daar wringt hem nu net de schoen, want als groepen dat zeggen bedoelen ze daar iets mee. Genoemde bands zijn wellicht leidraad en inspiratiebron voor de muziek op “Disillusioned”, Point Of View mag voorlopig niet in de schaduw van deze zware jongens staan.

Het probleem zit niet alleen in de compositie van veel nummers, maar ook in de zang. Waarom niet verder gezocht naar een goede zanger! Veel nummers hangen als los zand aan elkaar. Gitaarriffs staan nog wel eens teveel op zichzelf en hebben geen binding met de rest van het nummer. Het komt allemaal teveel gekunsteld over.

Het veelbelovende intro van het openingsnummer Disillusioned doet vermoeden dat de motor in één keer goed loopt. Aanzwellende drums en toetsen gaan over in agressieve gitaarriff’s. Wanneer het vocale deel begint gaat de motor al wat sputteren. Al moeizamer wordt het in Bleak, met een irritant gitaargeluid, maar nog meer in Reborn. In dat laatste nummer klinkt de ritmische gitaar echt als een sputterende motor met bovendien nog eens vervelende zang. De pianoballade Asylum brengt ook al niet veel opzienbarends onder de zon. Het nummer komt over als het plichtmatige rustpunt omdat dit nu éénmaal zo hoort.  Ik krijg al weer visioenen van de bekende nachtkaars.

Toch is er nog iets positiefs te melden. Neem het nummer Mercy Killing, waarin de uitzondering de regel bevestigd. Ik doel daarbij op compositie, zang en gitaar, wat in dit nummer gewoon veel beter verzorgd is. De slepende en gevoelige gitaarsolo’s die door toetsen worden ondersteund maken dit nummer tot één van de schaarse hoogtepunten op het album. Dit is dan ook het moment waarop de motor kennelijk voldoende is warmgedraaid. Die goede lijn wordt op het gevarieerde Shame doorgetrokken. In dit nummer onderscheidt bassist Kacper Chrzaszczewski (what’s in a name?) zich met een erg mooie basloop. In Point In Time wordt nog een versnelling hoger geschakeld met verbluffend resultaat. Zowel gitaarriff’s als gitaarsolo’s staan hier wel in dienst van de compositie.

Wanneer je een wat oudere auto teveel en te lang op zijn staart trapt, is de kans reëel dat de motor oververhit raakt en met pech langs de kant komt te staan. Dat is nu precies wat met het afsluitende Out Of The Blue gebeurd. Erg zonde.

Met “Disillusioned” levert Point Of View geen opzienbarend debuutalbum af. Men weet qua stijl en opzet van dit album niet boven de middelmaat uit te stijgen, net als veel andere groepen overigens. De originaliteit is bovendien ook ver te zoeken. Ik krijg zelfs sterk de indruk dat men progressieve metal ‘uit het boekje’ wil maken. Helaas begrijpt men niet dat zo’n boekje niet bestaat.

De intenties zijn ongetwijfeld goed, maar ik denk niet dat liefhebbers van progressieve metal hierop zitten te wachten. Het aanbod in dit genre is al zo groot. Voor een handvol goede nummers schaf je immers geen heel album aan. Ik adviseer je dan ook eerst je eigen oordeel te vellen met behulp van de samples op hun website.

Het is tijd voor een grote beurt met APK.

Hans Ravensbergen

Send this to a friend