Poor Genetic Material

Here Now

Info
Land van herkomst: Duitsland
Label: QuiXote-Music
Website: http://www.facebook.com/poorgeneticmaterial
Tracklist
Here Now (4:48)
Serendipity 3:54)
The Waiting Game (7:01)
Note From My young Self (7:00)
The Garden (13:15)
This Place (9:34)
Pia Darmstädter: fluit
Philipp Jaehne: toetsen
Stefan Glomb: gitaar
Martin Griffiths: zang
Martin Griffiths: zang
Dennis Sturm: basgitaar
Dominik Steinbacher: drums, zang
Here Now (2020)
Absence (2016)
A Day In June (2013)
Island Noises (2011)
Paradise Out Of Time (2007)
Spring Tidings (2006)
Free To Random (2005)
Winter's Edge (2003)
Leap Into Fall (2002)
Summerland (2001)
Free To Random, Vol. 2 - Modern Myths (2000)
Free To Random, Vol. 1 (1999)

Poor Genetic Material moet toch wel één van de slechtst gekozen namen uit de geschiedenis van de prog zijn, als je bedenkt dat in de band zowel vader als zoon Griffiths de lead zang voor hun rekening nemen. Hoezo slecht genetisch materiaal?

Vier jaar na “Absence” komt de band met een nieuwe plaat, waarvan ze zelf al zeggen dat-ie wat directer en steviger is. Dat is ook wel in lijn met het onderwerp van de plaat: “Absence” ging veel meer over verlies en de eindigheid van het leven, “Here Now” gaat over leven in het nu, en is daarmee een veel vitalere, vlottere plaat. Dat blijkt meteen uit het openings- en titelnummer, waarin zelfs een disco-basje bijdraagt aan de algehele feestelijkheid. Het is nog niet zo hysterisch opgewekt als Moon Safari, maar het komt in de buurt.

Het is goed om nog eens te memoreren, dat Poor Genetic Material een nogal bijzonder bandje is. Oorspronkelijk was het een trio dat vooral ambiënt gedoedel opnam. Pas met de overstap naar het Duitse label Quixote en de komst van zanger Philip Griffiths legde de band zich meer en meer toe op liedjes. Daarbij vallen in de line-up twee mensen op. Ten eerste fluitiste Pia Darmstädter, die vaak afwezig is, en dan ineens als een bundel licht door de muziek heen prikt. En ten tweede Martin Griffiths, een Schot die begin jaren ’70 deel uitmaakte van de progressieve rockband Beggars Opera, daarna is gaan zwerven, zelfs nog met Ekseption heeft gezongen, en tot op heden een solocarrière heeft die gebaseerd is op een paar erbarmelijke singles in de late jaren ’70. Zoon Philip kennen we dan weer van Alias Eye, waar Martin ook al af en toe mocht aanschuiven. Bij Poor Genetic Material was Martin in eerste instantie alleen maar te gast, maar nu lijkt hij tot de vaste bezetting te horen.

Het grappige is, dat senior en junior niet veel voor elkaar onderdoen en allebei een stemgeluid hebben dat vooral aan Saga’s Michael Sadler doen denken. De band maakt verder een lichtvoetige vorm van symfo, die buitengewoon prettig in het gehoor ligt, maar ook wel een beetje makkelijk vervliegt. Daarbij vind ik de mix wat vermoeiend, de drums liggen ver voorin en de zang juist achteraan. Maar de liedjes zijn over het algemeen puik, eigenlijk heb ik nog de meeste moeite met het langste nummer The Garden, dat me een beetje té van de hak op de tak is, inclusief een wat potsierlijk stukje gedoe met – alweer – een discobeat.

De andere vijf nummers zijn stuk voor stuk uitstekend, al blijven ze wat oppervlakkig. Misschien komt dat ook wel door de wat (v)luchtigere toon, het hier en nu is immers ook voorbij voordat je er erg in hebt. Dat neemt niet weg dat het sterke composities zijn, een beetje ouderwets misschien, maar wel goed gedaan. Vooral afsluiter This Place maakt indruk, met name door de sterke meerstemmige zang. Al met al is “Here Now” een fijne plaat, waarop iedereen knap speelt, zonder echt uit te blinken, waarop mooie liedjes staan die plezieren zonder te raken en waarop Poor Genetic Material weer zijn klasse bewijst, zonder door te stoten naar de eredivisie. Voor hier en nu is dat misschien ook gewoon wel even genoeg.

Send this to a friend