Porcupine TreeConcert

Daags na hun meer dan geslaagde optreden in de Eindhovense Effenaar brachten de heren van Porcupine Tree hun materiaal naar het gezellige Hof ter Lo in Borgerhout (Antwerpen) te België. Hoewel deze gymnastieklokaalachtige zaal voor concertbegrippen op een ‘steenworp’ afstand van Eindhoven ligt, was ook deze avond volledig uitverkocht, waarbij het aantal Nederlanders waarschijnlijk ongeveer net zo hoog was als het aantal inheemse Vlamingen. Zoals intussen te verwachten bij concerten van het almaar populairder wordende internationale gezelschap was de aanwezige fanschare een mêlee van mensen met verschillende achtergronden en uiterlijke kenmerken, die echter allen aansluiting vinden in de muziek van Porcupine Tree.

Zoals de voorgaande avond zette voorprogramma Pure Reason Revolution een degelijke show neer, dit keer zonder noemenswaardige technische problemen. Desondanks werd andermaal duidelijk dat de band rond zangeres / bassiste Chloe Alper toch de nodige podiumervaring mist, maar het zal een kwestie van tijd zijn voordat ook dit euvel definitief geschiedenis is.

Evenals de voorgaande avond was het daarna de beurt aan Richard Barbieri, Colin Edwin, Gavin Harrison en Steven Wilson om samen met John Wesley aan te tonen dat grootmeesterschap een benaming is die slechts voor een selecte groep muzikanten is weggelegd. Uiteraard kostte dit het genootschap niet of nauwelijks enige moeite, wat dan ook door de reacties van de enthousiaste fans benadrukt werd.

Hoewel de setlist grotendeels overeen kwam met het gespeelde van de avond ervoor, waren er toch wat verschillen. Zo werd “Fear Of A Blank Planet” wederom volledig gespeeld, maar in tegenstelling tot de Eindhovense uitvoering werd tijdens het optreden in Hof ter Lo het album integraal (lees: aan één stuk) ten gehore gebracht. Verder werden er wat andere nummers gespeeld. Zo is Mellotron Scratch niet een nummer dat met grote regelmaat gespeeld wordt. Echter, net als bij het optreden in Effenaar, geldt hier de kritische noot dat materiaal van vóór “Signify” in het geheel afwezig, edoch wel uiterst welkom was.

Een dergelijke onafgebroken vertolking van het meest recente kleinood van de band geniet toch wel duidelijk onze voorkeur. Dit komt namelijk de (desperate) sfeer van het album beslist ten goede en ook de door Lasse Hoile ontworpen, fraaie videobeelden en -projecties op het achtergrondscherm profiteren van deze omzetting in de setlist.

In Hof ter Lo voldeed Porcupine Tree dan ook weer zonder meer aan onze hooggespannen verwachtingen, maar in het vervolg zou een excursie naar het (ietwat) oudere werk toch zeker in overweging genomen moeten worden. Hoewel de band namelijk steeds groter wordt, is dat beslist geen excuus om al het ‘pre-beroemdheid-materiaal’ te laten voor wat het is. Wellicht (doch onwaarschijnlijk) worden de aanwezigen bij het komende concert op de ondankbare datum 5 december in de ‘misschien-wel-a-bridge-too-far’ Heineken Music Hall verrast met een integrale uitvoering van “Up The Downstair”…

Christopher Cusack & Frans Schmidt