PowerworldAlbum

Deze Duitse power metal formatie is het geesteskindje van ex-Freedom Call bassist Ilker Ersin. Net als het titelloze debuutalbum zou deze band verwaterd zijn in de enorme oceaan van rollende drums en gierende gitaren als niet Andrew “Mac” McDermott tot de band was toegetreden. Deze “Mac” (‘met de grote bek’) is natuurlijk bekend als de zanger die met Threshold in de periode 1998 tot en met 2007 vele podia onveilig maakte. Het zou voor Powerworld wel eens de redding kunnen betekenen dat deze charismatische brulboei dit gezelschap aanvoert.

Ondanks de in mijn beleving foute bandnaam en stereotiepe albumhoes die om deze schijf heen zit, ontstijgt Powerworld met dit album zichzelf en het merendeel van de genregenoten. Een genre wat wordt beheerst door dubbele bassdrums per dozijn en razende gitaarsolo’s per strekkende meter. Ersin heeft goed begrepen dat overdaad schaadt en is wat subtieler en gevarieerder omgegaan met de doses power zonder het stevige en soms ook hevig drumwerk geweld aan te doen en zijn gitarist buiten spel te zetten. Dat heeft hij gedaan door het in dit genre vaak achtergestelde toetsenwerk meer naar voren te halen. Luister hiervoor maar eens naar Human Parasite, East Comes To West (met Oosterse invloeden) en King For A Day.

Maar bovenal is het McDermott die zich op dit album van zijn allerbeste kant laat horen en een groot stempel op alle tien nummers drukt. Tien nummers waaronder zich geen enkel echt rustpunt bevindt. Want hoe stereotiep misschien ook, de door veel groepen als verplicht aangemerkte mierzoete dan wel stroperige ballad ontbreekt gelukkig op “Human Parasite”.

Het mag duidelijk zijn dat “Human Parasite” voor een substantieel deel op de muziek van Threshold en gelijken parasiteert, zonder mijlenver af te drijven van collega power metal bands als Freedom Call, Jaded Heart en Victory. Het maakt deze energieke muziek daardoor voor ons, progwereldburgers, het beluisteren meer dan waard.

Hans Ravensbergen