Procol HarumAlbum

Het is alweer sinds “Novum” uit 2017 dat we voor het laatst een nieuwe release zagen van Procol Harum. Niemand zag dan ook aankomen dat de Britse band die door menigeen wordt gezien als de grondlegger van de progressieve rock nog eens een gok zou wagen met ‘nieuw’ materiaal. Althans, totdat ‘Salty Dog’ Gary Brooker wat oude nummers tussen in zijn archieven vond en zijn bandmaten optrommelde om deze nieuw leven in te blazen.

Het resultaat van deze vondst in de archieven van Brooker is begin mei 2021 uitgegeven als “Missing Persons (Alive Forever)”. Het gaat hier om een EP met slechts drie tracks, welke niet volledig nieuw zijn maar volgens de band zelf ook niet heel oud. Effectief bestaat de EP uit twee volledige nummers die in de afgelopen jaren zeer sporadisch live ten gehore zijn gebracht en nooit het zwarte goud hebben weten te halen. Toch meent de band dat 2021 de perfecte tijd is om juist deze nummers eens opgepoetst en wel de eer te geven die ze verdienen.

Het eerste nummer betreft het titulaire Missing Persons (Alive Forever). Vanaf de eerste noten van het nummer is er geen twijfel over mogelijk dat men naar Procol Harum luistert. Een kabbelend orgeltje mondt langzaam maar zeker uit in ballad-achtige coupletten die worden afgewisseld met een sterk stromend refrein terwijl Brooker met zijn zielvolle stem tot diep in de ziel weet te snijden. Ook de tekst van Keith Reid weet te raken, gezien het nummer verhaalt over de dierbaren die we moeten missen; over ontnomen ouderschap, verloren vrienden en overleden naasten.

Het tweede nummer, War is Not Healthy, is in elk opzicht het tegenovergestelde van het titelnummer (de snijdende tekst daargelaten). Het gaat hier om een venijnig, haast bijtend protestlied met een heerlijk funky ritme, een dikke bas, een zwierend orgel en een prima gitaarspel. De onmacht en het verdriet uit het titelnummer maken ruimbaan voor muzikaal geweld en bittere ernst. Geen wonder, gezien de tekst pleit over de zinloosheid van oorlog en geweld, en het effect dat dit heeft op ieder die het meemaakt.

Het derde nummer sla ik maar even over, gezien dit een radio-edit betreft van het titelnummer. Een leuke bonus, maar ondergeschikt aan de volledige versie.

De diehard fans zullen vast al lang van het bestaan van de nummers weten, maar ik moet zeggen dat ik als meer casual fan aangenaam verrast ben met deze twee oude nieuwe nummers. Al met al is het goed om te horen dat er nog steeds vol energie en overgave wordt gespeeld. Of er nog iets nieuws in de band schuilt, geen idee, maar het is fijn om te weten dat de heren nog vol leven zitten en aan passie niks hebben ingeboet. Procol Harum (Alive Forever).