ProspektAlbum

De meeste promo’s die op ons postadres binnenkomen worden vergezeld met een promosheet. Extra informatie die het label of de band mee wil geven ter promotie van het album, vooral bedoeld voor marketing doeleinden, dus moet je het meestal met een korreltje zout nemen. Tegenwoordig is de meeste van die informatie ook te vinden op de website van een band of het label, in dit geval op facebook. De promosheet bij dit album viel wel erg op. Ten eerste omdat welluidende bandnamen worden genoemd en daarnaast omdat een zeer opvallende combinatie van technieken en stromingen wordt gebruikt voor de aanduiding van de muziek. Laten we dit eens verder analyseren.

‘Prospekt are a British Progressive Metal band influenced by bands such as Dream Theater, Symphony X, Opeth and Circus Maximus, …‘. Zo vangt de promosheet aan. Hier worden in één adem de belangrijkste spelers van prog-metal scene genoemd, daarmee suggererend dat de onderhavige band hiermee vergeleken kan worden. Oké, dat de band uit Groot Brittannië komt wil ik geloven, dat ze stevige metal muziek maken met een snel ritme en dubbele base drum, ondersteund door synthesizers en hier en daar een gitaar-riff, dat hoor ik ook. Maar dat het ook maar een klein beetje in de schaduw kan staan van genoemde bands, dat durf ik te betwijfelen.

‘… as well as film scores and fusion.‘ Dit zal zeker erg interessant klinken ter promotie, maar ik hoor dit helemaal niet. Filmmuziek is bedoeld om de sfeer van de film (of thema) te versterken en de emoties te versterken. Emotionele muziek dus die de luisteraar meesleept. Maar zelfs het meest gevoelige nummer Visions kan mij niet beroeren. En fusion is een combinatie van meerdere muziekstijlen die in ons genre toch vaak gepaard gaat met jazzrock of blues. Ook dat kan ik niet ontdekken.

‘Prospekt combine the fierce technicality of progressive metal with the symphonic elements of contemporary prog.‘ Dus de scherpe technische facetten van prog-metal worden gecombineerd met de symfonische elementen van de hedendaagse progressieve muziek. Kenmerkend voor symfonische rock is het gebruik van elementen uit de klassieke muziek, dus ik denk dat ze bedoelen klassieke elementen in hun muziek te verwerken. Goed, dat hoor ik dus wederom niet. Lang uitgesponnen muziekstukken met zenuwachtige en geforceerde tempowisselingen zijn wel aanwezig, dus misschien wordt dat bedoeld.

‘From brutal riffs coupled with odd time-signatures, to majestic melodies, the principle of Prospekt’s music is to create an intelligent and atmospheric mix of melodic, modern progressive metal.’ Oké, dus de basis van Prospekt’s muziek zijn zware riffs die gecombineerd worden met oneven maatsoorten en verwerkt tot majestueuze melodieën. Zware riffs hoor ik zeker, ongelijke – bijna een valse – combinatie van maatsoorten zijn ook aanwezig, wat dan bedoeld wordt met majestueus, is voor mij een raadsel.

‘Incorporating passionate higher ranged vocals, frenetic guitar work, haunting orchestration and solid grooves, every composition remains both interesting and original.‘ Tja, de zang, wat kan ik daar van zeggen? Ik heb nog even moeten checken, maar ik denk toch echt dat we hier met een zanger (man) te maken hebben,  die inderdaad een heel erg hoog stemgeluid kan produceren. Over smaak valt altijd te twisten, maar mij kan het echt niet bekoren. Hectisch gitaarwerk – ja, dat klopt zeker. En dan vooral in de betekenis van druk en rommelig, op het chaotische en onbeheerste af. Orkestratie die blijft rondspoken en een wel heel erg stevig ritme. De muziek van Prospekt is zeker als uniek te beschrijven – het lijkt gewoon nergens op – maar elk nummer op dit album is dan weer hetzelfde.

Tot zover de promo sheet en hier laat ik het ook bij voor mijn recensie. Ik ben door de promo sheet van Prospekt op het verkeerde been gezet: Veelbelovende prospectus, maar toch niet mijn keuze. Ik wil hiermee alleen maar zeggen dat mensen die overwegen om dit album aan te schaffen, toch eerst naar de muziek moeten luisteren. Dat geldt natuurlijk voor elk album, vandaar dat wij altijd een luistertip meegeven.

Mario van Os