Proto-KawAlbum

Gezien de overtuiging van Kerry Livgren is hij wel wat wonderen gewend, dus over zijn wonderlijke herstel van zijn beroerte en zijn revalidatie zullen we het zwijgen toedoen. Wie we ervoor dankbaar moeten zijn – de medische vooruitgang of een hogere macht – hangt weer af van jouw interpretatie van de werkelijkheid, maar is nochtans een vaststaand feit dat we mogen genieten van deze toch wel onverwacht uitgekomen “Forth” van het – opnieuw – uit de as herrezen Proto~Kaw.

Wat direct opvalt, is dat Livgren geen tijd meer heeft voor poespas. Wat we krijgen zijn elf tracks die voor Livgren-begrippen redelijk compact en to-the-point zijn en getuigen van gedegen vakmanschap. Er is geen boekje, hoewel je alle benodigde informatie prima kan vinden en de lyrics staan op de al even kale site. Het werkje wordt volkomen in eigen beheer uitgebracht. Het past allemaal wel bij “Forth”. De tijd van de volumineuze deluxe-verpakkingen van InsideOut compleet met overbodige bonus-dvd zijn voorbij, en dat is eigenlijk wel verfrissend in deze tijd. Ik verwacht van “Forth” niet snel een 5.1-versie.

Wat overblijft is de muziek, en hoewel “Before Became After” ook hoge ogen gooit na al die jaren, gaat vooralsnog mijn voorkeur nu uit naar “Forth”, waarmee deze nipt als de beste van Proto~Kaw mag gelden. Zodra je de plaat opzet valt op dat de invloeden van Proto~Kaw verdergaan dan alleen Kansas. Ook de eerste soloplaat “Seeds Of Change” komt vaak in gedachten, en bij de openingstrack Daylight en ook Sleeping Giant zelfs A.D. Doordat de nummers zoveel verschillende aspecten van Livgren laten horen, zou je bijna vergeten dat de band ook nog bestaat uit de geweldig toetsen spelende Dan Wright, de almaar beter saxofoon en fluit spelende John Bolton en de vreselijk goed zingende Lynn Meredith; daarmee is de kerngroep van de aloude samenstelling van deze oer-Kansas samengevat.

“Forth” schakelt van het ene hoogtepunt naar de andere. Een vroeg hoogtepunt is het geweldige Pilgrim’s Wake, een schitterend nummer. Maar twee nummers verder is ook Cold And Clear volkomen raak, niks afdoende aan de nummers eromheen. Naarmate de plaat vordert, lijkt de band wel meer te swingen en Meredith steeds rauwer te gaan zingen, One To Follow en On The Air (Again) als bewijs hiervoor. Alle nummers hebben natuurlijk de onmiskenbare stempel van Livgren, zijn buitengewoon melodieus en de meeste zing je al na één luisterbeurt mee. Een nummer bijvoorbeeld als Things We Are Breaking heeft een haast Iers karakter, compleet met halve ‘reel’, maar Livgren komt zelfs hier moeiteloos mee weg.

Op en top Kansas is dan toch Utopian Dream, dat bovendien is gezegend met een geweldige gitaarsolo van Livgren. Niet te geloven dat hij iets meer dan een jaar geleden door de beroerte niet meer kon lopen en praten, laat staan gitaarspelen. ‘It’s more than a dream’ indeed!

Was bij het verschijnen van “Before Became After” (2004) Proto~Kaw nog een viool-loze versie van Kansas met fluit en saxofoon, “Forth” laat vooral een opnieuw herboren groep zien, met een herboren leider. Laten we allen de medische wetenschap of die hogere macht toch smeken dat hier een vervolg op mag komen.

Markwin Meeuws