Proto-KawAlbum

Beste symfoliefhebbers, hoewel u het niet van mij gewend bent, houd ik het deze keer kort. Waarom zult u denken? Nou, de reden is vrij simpel: de nieuwe cd van Proto Kaw is gewoon goed en daar kun je kort of lang over schrijven, het feit blijft er dat “The Wait Of Glory” alle verwachtingen waarmaakt.

Evenals bij de release van de eerste studioplaat van Proto Kaw keek ik erg uit naar de dag dat de postbode mij “The Wait Of Glory” kwam overhandigen. Waar “Before Came After”

nog wat wisselvallig op mij overkwam, is dit gelukkig bij de nieuwste Proto Kaw telg helemaal niet het geval. Het pakte mij gelijk beet om me pas na de laatste tonen weer los te laten. Alsook tijdens “Before Came After” heeft Kansas icoon Kerry Livgren alle verantwoordelijkheid voor deze cd op zich genomen. Alle teksten en muzikale composities komen van de hand van de besnorde gitarist. De enige verandering in de bezetting ten opzichte van de vorige cd is de drummer van dienst. Brad Schulz gaf zijn drumstokken over aan, de van oorsprong jazzdrummer, Mike Patrum. Deze in Kansas City (!) geboren jongste bediende weet wel raad met het slagwerk. Zijn heldere drumstijl, aangevuld met het stijlvolle percussiewerk van Jake Livgren, is precies het laatste ingrediënt om Proto Kaw naar een hoger niveau te brengen.

Grote baas Livgren zal tevreden toekijken hoe zanger Lynn Meredith alle, maar dan ook echt alle sterren van de hemel zingt. Het is een raadsel dat deze man verder nooit aan de bak is gekomen bij één of andere professionele muziekgroep. Hard, zacht, gevoelig of agressief, het lijkt alsof het hem geen moeite kost en zo klinkt het dan ook. Kerry Livgren weet inmiddels al ruim 35 jaar hoe het is om goede songs te schrijven en laat hier dan ook op z’n oude dag zien dat hij het nog steeds niet verleerd is. Nummers als Nevermore, Relics Of The Tempest, When The Rains Come en vooral Picture This laten zien dat de meester nog steeds moeiteloos in de top van de huidige symfonische ranglijsten mee kan draaien.

Evenals op vele Kansas albums staat er ook op “The Wait Of Glory” een vreemde eend in de bijt. Het vrijwel instrumentale Osvaldo’s Groceries past op zich niet echt tussen de rest van het materiaal op dit album, maar desondanks klinkt het zeker niet onaardig. Wat meteen opvalt is de enorme vrolijkheid van dit nummer, niet dat nu meteen de polonaise ingezet kan worden, maar je wordt er wel enorm blij van. De ongedwongenheid waarmee dit nummer wordt gespeeld, werkt aanstekelijk en stilzitten is daarom wel moeilijk. Als je Osvaldo’s Groceries voor de eerste keer hoort, denk je aan een verwarde Robert Fripp die teveel naar Manu Chao geluisterd heeft. Maar na tig keer draaien kom je tot de conclusie – na het halve hitdossier als vergelijkingsmateriaal te hebben geopperd – dat je eerste gedachte misschien niet eens zo heel slecht was.

Verder komen er vele muzikale referenties voorbij op dit album en passen ze wonderwel echt allemaal goed bij elkaar. Het gaat van Toto (Relics Of The Tempest) tot John Wetton (Picture This) en van Bad Company (Melicus Gladiator) tot Spock’s Beard (Nevermore). De cd heeft wel een voornamelijk Amerikaanse sound, maar voor de liefhebber van de Engelse stijl (sta ik ook om bekend) heeft dit album toch erg veel te bieden. Livgren toont maar weer eens aan dat het enorm jammer is dat Kansas toch zo weinig van zich laat horen op platengebied, maar nadat de soloplaat van Kansas zanger Steve Walsh het al bij mij tot de cd van het jaar 2005 heeft geschopt en ook dankzij deze zeer blije Proto Kaw verrassing, wordt dat leed flink verzacht.

Overigens heb ik geprobeerd om het kort te houden, maar zoals u leest is dat niet echt gelukt!

Sander Kok