Pure Reason RevolutionAlbum

De wederopstanding van Pure Reason Revolution was geen bevlieging, want twee jaar na de comebackplaat “Eupnea” is daar alweer een opvolger.

Het duo Chloë Alper en Jon Courtney zet op “Above Cirrus” het bekende geluid voort; stuwende songs met pittige gitaarerupties en een flinke dosis elektronica. Het is Jon Courtney die het leeuwendeel van de zang voor zijn rekening neemt en Chloë Alper hoor je vooral in de refreinen en als tweede stem.

De acht songs, die samen 45 minuten klokken, hebben allemaal een soort gelijke opbouw, waarbij ingetogen stukken worden afgewisseld met zware instrumentale uitbarstingen. Zo heeft elk nummer wel delen die erg mooi zijn, zoals die mooie melodie in afsluiter Lucid en het intense karakter van Our Prism. Bij vlagen laat het duo je alle hoeken van de kamer zien en sleuren ze je mee in hun intense muzikale wereld. Maar er zijn ook net zo veel stukken die voorspelbaar zijn en na verloop van tijd gaan irriteren.

Ik mis op dit album de creativiteit waar dit duo toch om bekend staat. Het komt muzikaal nergens ook maar in de buurt van “The Dark Third” uit 2006. De opbouw is te voorspelbaar en de afwisseling tussen ingetogen en intens kennen we inmiddels ook wel. Op dit album is het meer een trucje dat steevast toegepast wordt. Ik mis emotie, diepgang, écht pakkende refreinen en muzikale verrassingen. Technisch is het allemaal reuze knap, maar deze plaat laat mij net zo koud als de ijsbeer op de (prachtige)hoes.