PymlicoAlbum

Met “On This Day” levert het Noorse Pymlico z’n zesde album af. Zoals je dat zo vaak ziet, is Pymlico opgericht als project en uitgegroeid tot een band. Grote man achter deze formatie is drummer/toetsenist Arild Brøter die in 2009 dit project in het leven heeft geroepen.

Er volgen drie albums in eigen beheer waarop een flink aantal gastmuzikanten Brøter van dienst is om de instrumentale progressieve rock zoals hij die in gedachten heeft gestalte te geven. Steevast is broer Oyvind van de partij om evenals Arild zelf met de nodige toetsenpartijen te komen. De overige gasten spreken hun instrumenten kundig aan en doorspekken de muziek op deze albums met allerlei elementen pop, melodische rock, space, neo-prog, filmische muziek en fusion. Weelderig, ja. Overwoekerend, nee. Het hele gebeuren krijgt een enorme boost als Pymlico in 2016 een contract tekent bij het eveneens Noorse Apollon Records. Vanaf dat moment gaat Pymlico als band door het leven, temeer omdat er regelmatig optredens gegeven worden. Steeds meer gaan op de albums die vanaf dat moment verschijnen funk en fusion een rol in het geluidsbeeld spelen en zo is daar het hier besproken “On This Day”. Gaan we “wow” roepen?

Op “On This Day” breidt de groep z’n geluid uit door flink gebruik te maken van blazers en door een sterkere focus te hebben op groove elementen in de muziek”. Met deze woorden typeert Pymlico het album op z’n website en ik zie daar de juiste kapstok in om deze recensie aan op te hangen. Trombone, trompet en saxofoon domineren het geluidsbeeld, zowel individueel als in teamverband. De band heeft met Robin Havem Løvøy een nieuwe saxofonist in de gelederen. Met zijn krachtige spel is hij de ‘stem’ van Pymlico. Instrumentale muziek als deze valt of staat bij overtuigende tunes en die zijn er. Neem het heerlijke saxthema van opener Heliotrope of de knallende blazerssectie in de meer up-tempo nummers Survival Guide en Partners In Crime. Havem Løvøy is uiteraard meer dan een bronstige riedelaar, sierlijk slingert het zich een weg door de muziek.

Het enigszins gesofisticeerde geluid van de plaat roept herinneringen op aan bands als Mezzoforte en Passport, oftewel het klinkt pakkend en sfeervol tegelijk. Zo kent Time-Turner mooie, ingetogen passages en klinkt de trombone in Real People zo suggestief dat je de woorden zo uit de kelk van het instrument ziet stromen. Qua arrangementen is er royaal met de kwast ‘gezwitterd’, want naast de verrichtingen van de eigenlijke band zijn er ook akoestische gitaren, stemmig vioolspel, dwarsfluit en heerlijke synth bassen in het geheel te horen.

Het is onvermijdelijk om het niet over de grooves van het album te hebben aangezien “On This Day” zo aanstekelijk klinkt als een swingende cactus. Hoofdverantwoordelijke hiervoor is uiteraard drummer Arild Brøter die subtiel en smaakvol alles in perspectief zet. Zijn spel krijgt daarbij een verbreding door de toevoegingen die percussionist Oda Rydning aanbrengt. Om het geheel ritmisch gezien af te maken zijn maar liefst vijf bassisten te gast. De heren van de lage tonen staan weliswaar niet al te prominent in de mix, hun bijdrage is beslist noemenswaardig. Vooral Håkon Rasmussen legt in Jump Start een prima partij op de mat. In alle acht nummers heerst dankzij de ritmische ondergrond een sfeertje dat alles mag en kan. De toetsen tingelen er lustig op los, terwijl de gitaarpartijen de melodie nergens uit het oog verliezen.

De nummers van “On This Day” zijn met veel details neergezet en dat houd je van de straat. Het is nagenoeg allemaal behoorlijk boeiend. De meeste kluisterkracht echter wordt gegenereerd door het neoprogie-toetsenthema van afsluiter Solex Agitator. Met een heerlijke gitaarsolo komt dit uitstekende nummer tot z’n eind. Je kan je dan ook afvragen waarom er niet meer van dergelijke nummers op het album staan. Ondanks dat dit riekt naar persoonlijke smaak, denk ik toch dat veel lezers van de progwereld-site zich hierin kunnen vinden.

Terugkomend op de vraag die ik in het begin van m’n recensie stel of we “wow” gaan roepen, zeg ik: “bijna”. Het ontbreekt me iets teveel aan ‘magic moments’ op de plaat, maar er deugt een heleboel aan “On This Day”. Laat het je welgevallen.