Pyramaxx

Move

Info
Uitgekomen in: 2017
Land van herkomst:  Nederland
Label: KLANGDESIGN-RECORDS
Website:  http://pyramaxx.de
Luisteren kan je hier: http://pyramaxx.de/media/
Tracklist
Amalthea (7:50)
Marrakesh (7:51)
Pangaea (5:58)
Obsession (10:49)
Delusion (10:34)
Move (12:02)
Visions (7:31)
Axel Stupplich: toetsen, programmering
Andreas Morsch: toetsen, programmering
Max Schiefele: gitaren, toetsen, programmering
Move (2017)
Distance (2015)

Het Duitse Pyramaxx stond maar kort genoteerd in onze Progressive Chart met het debuut “Distance” uit 2015. De notering was dankzij onze lezers wel net lang genoeg om aandacht te trekken op onze burelen, maar tot een recensie van dit indrukwekkend debuut kwam het niet en daar schamen we ons een beetje voor… Nu de opvolger “Move” bij ons in de brievenbus ligt kunnen we er niet omheen en halen we dit met graagte in.

Omdat dit de eerste recensie is van deze band, praten we eerst even bij. Pyramaxx woont niet ver over de grens met onze oosterburen in Leverkusen en bestaat uit Axel Stupplich en Andreas Morsch  afkomstig uit de band Pyramid Peak (een synth gezelschap; denk hierbij aan de Berlijnse School), aangevuld met gitarist Max Schiefele, die een welkome aanvulling vormt in de sound van Pyramaxx. Max Schiefele excelleert met name op “Distance” met meeslepende gitaarsolo’s die mijn hand dwangmatig naar de max volume knop doen grijpen.

En nu is daar “Move”, waarbij de band al gelijk aantekent dat het niet zomaar een opvolger is van “Distance” en we verrast zullen worden met nieuwe elementen. Zo, denk ik dan, da’s altijd goed als een band zich wil ontwikkelen en het betekent dus (helaas?) wel ‘omdenken’ als het om het verwachtingspatroon gaat. “Move” telt zeven grotendeels lange tracks en klokt daarbij op een totale speelduur van 63 minuten.

Gelukkig wordt in de ontwikkelingsdrang het kind niet met het badwater weggegooid en komen de gitaarliefhebbers toch wel ruim aan hun trekken in bijvoorbeeld Amalthea, Visions en het titelnummer Move, die tezamen toch goed zijn voor ongeveer de halve speelduur van “Move”. Toch kan ik mij hierbij niet aan de indruk onttrekken dat Max Schiefele wat meer met ‘aangetrokken handrem’ speelt en stiekem vind ik dat toch jammer.

Dit alles neemt niet weg, dat als de luisteraar niet erfelijk belast is door “Distance” of er in slaagt voldoende om te denken, zal ervaren dat het Duitse trio met “Move” wederom een voortreffelijk product in de markt zet. “Move” zal vooral in de smaak vallen bij liefhebbers van bijvoorbeeld Tangerine Dream.

Clemens Leunisse

Send this to a friend