Voor de draad ermee. Ik heb ooit op een plan zitten broeden om mijn zomervakantie met vrouw en dochter in Polen door te brengen. Ik was best nieuwsgierig naar het land en het volk waar vandaan zoveel mensen de gang naar West-Europa maken om daar meer geluk en euro’s te zoeken. Stiekem was ik ook benieuwd naar het geheim van alle groepen die daar als paddenstoelen de grond uit schoten. Na enig aandringen van vrouw en dochter is dit plan de vriezer in gegaan en kwamen we uiteindelijk terecht in Zuidwest Frankrijk.
Als schrale troost had ik mijn Ipodje toen wel volgeplempt met Poolse (prog)rockmuziek. Een groep die daar toen niet op stond was Qube, een uiterst explosief en energiek vijftal uit Lublin en niet ontoevallig ook de thuisbasis van het platenlabel waarop “Incubate” is uitgebracht. Dit tweede album werd in juni 2010 alleen in Polen uitgebracht. Het doorslaande succes zorgde voor een Europese heruitgave een krap half jaartje later.
Voor de muziek die Qube maakt ligt een grote markt braak en zal ook de jonge generatie metalliefhebbers warmlopen. De genres metal, progmetal, nu-metal, trash-metal en zelfs psychedelische rock zijn vervlochten tot een adrenalinestoot van een klein uur. De groepen die mij te binnen schoten bij het luisteren naar deze schijf zijn Miosis, Terminal, Riverside, Tool, Meshuggah, Red Hot Chili Peppers en zelfs Enslaved. De voorlaatste vanwege het vaak stuiterende ritme en de laatste vooral vanwege de soms maniakale en schreeuwende zang van Daniel Gielza.
Hoogtepunten van “Incubate” zijn de twee elf minuten durende nummers Blame en Way To Nowhere die volgepropt zitten met brute gitaarriffs en doldwaze tempowisselingen. De twee gitaristen zetten een muur van geluid neer waartegen je zonder mankeren een heel bataljon ME-ers kunt laten leunen. De kraakheldere productie die de muziek nog meer doet spetteren mag niet onvermeld blijven, evenals als de niet volledig accentloze Engelse zang van Gielza. Qube is typisch een groep die het op metalfestivals prima zal doen.
Hans Ravensbergen