Pacha, RafaelAlbum

Rafael Pacha is een instrumentale duizendpoot die tevens een goede kenner en beoefenaar van de traditionele volksmuziek is. Het grote arsenaal aan instrumenten dat hij bespeelt is dan ook direct de linken aan dat genre. In die hoedanigheid levert hij de laatste jaren veel bijdragen aan The Samurai Of Prog, The Guildmaster en de soloalbums van Kimmo Pörsti, zelf ook lid van The Samurai Of Prog. Laatstgenoemde spoorde Pacha aan om eens in zijn eigen oeuvre te grasduinen om er een aantal pareltjes uit te lichten voor een soloalbum. Dat resulteerde in “A Bunch Of Forest Songs”, een verzameling opnieuw opgenomen composities uit de periode van 1999 tot 2022.
Naast de traditionele volksmuziek heeft Pacha ook een zwak voor de progressieve rock van bands als Genesis, Gentle Giant, Yes en King Crimson. Daar horen we in de arrangementen  op dit album met regelmaat een vleugje van terug.

De bron voor de dertien composities op dit album ligt onomstotelijk in de traditionele Keltische (Iers, Schots en Bretons), Scandinavische, Spaanse en Bulgaarse (Balkan) volksmuziek. Dat een musicus van Spaanse afkomst in zoveel verschillende stijlen componeert is op zichzelf al wonderbaarlijk. Dat het materiaal vervolgens ook nog eens volledig authentiek klinkt verdient een diepe buiging.

In de traditionele volksmuziek worden uitsluitend akoestische instrumenten gebruikt. Toch weet Pacha de drums, basgitaar, elektrische gitaar en toetsen, met een perfect gevoel voor dosering en timing, naadloos in deze folkloristische setting in te passen.

De openingstrack, Piper’s Dream, begint met een prachtige, ‘dromerige’ melodie op fluit, die me meteen aan de soundtrack van de film Titanic deed denken. Met het verfijnde getokkel op de akoestische gitaar en piano op de achtergrond droom je zo weg in het weidse Ierse landschap. Na een herhaling van  de melodie op de uilleann pipes wordt deze beweeglijker en vallen drums, basgitaar en toetsen in. Ondanks de moderne ritmesectie blijft het folkloristische karakter behouden en schakelt Pacha ook weer moeiteloos terug naar een akoestische setting.
Tracks als Beans Sidhe (eerste deel), Piper’s Nightmare, Broceliande en La Mujer Del Músico hebben datzelfde fraai ingetogen en sfeervolle karakter, waarbij laatstgenoemd nummer de kroon spant. Het prachtige spel op de akoestische gitaar, fretloze bas en de heerlijke fluitmelodieën doen je in een warm Spaans bad dompelen. Het synthesizer-intermezzo in het midden verstoort de akoestische sfeer allerminst en het subtiele gitaarspel op het eind is een ware streling voor het oor.

De overige composities hebben een meer speels en zelfs opzwepend karakter. De inheemse percussie laat zich daarbij prachtig gelden in Akelarre, Dance Of Rohan, Kenningar en vooral Artañola. Vaak voeren daarbij de diverse fluiten op weergaloze wijze de melodische boventoon, soms in combinatie met viool of andere snaarinstrumenten. Prachtige voorbeelden hiervan zijn Ossian By The Door, Balkan Rashness/Pivo U Staklu, het tweede deel van Bean Shidhe, Artañola, maar vooral Inma’s Song. Prachtige afwisseling tussen viool, mandoline en fluiten in een speelse, opzwepende 7/8 maat, waarna de elektrische gitaar het heft in handen neemt. De ruige gitaarsolo in de tweede helft is de spreekwoordelijke kers op de taart, waarna gitaar, viool en fluiten de melodie naar een heerlijke climax brengen. Chapeau!

Rafael Pacha bewijst met dit album dat hij authentieke folklore uitstekend kan laten versmelten met moderne (prog)rock. Dat de muziek van bands als Iona, Renaissance en The Flower Kings de nodige raakvlakken met dit “Bunch Of Forest Songs” heeft, is niet verwonderlijk. Deze bands putten met regelmaat uit diezelfde traditionele bronnen.