Dungen

4

Info
Uitgekomen in: 2008
Land van herkomst: Zweden
Label: Subliminal Sounds
Info: www.dungen-music.com
MySpace: www.myspace.com/dungen 
Tracklist
Sätt Att Se (4:45)
Mälerås Finest (2:22)
Det Tar Tid (4:16)
Samtidigt 1 (3:15)
Ingenting Är Sig Likt (2:59)
Fredag (4:20)
Finns Det Någon Möjlighet (3:55)
Mina Damer Och Fasaner (3:43)
Samtidigt 2 (4:39)
Bandhagen (3:23)
Gustav Ejstes: toetsen, fluit, viool en zang
Reine Fiske: gitaar
Johan Holmegard: drums en percussie
Mattias Gustavsson: basgitaar
4 (2008)
Tio Bitar (2007)
Dungen (1999-2001) (2005)
Ta Det Lungt (2004)
Stadsvandringar (2002)
Dungen 2 (2002)
Dungen (2001)

Enkele (digitale) heruitgaven buiten beschouwing gelaten is “4” al het vijfde (!) album van Dungen (Zweeds voor een stel bomen), het geesteskind van multi-instrumentalist Gustav Ejstes. Vernoemd naar een klein gehucht nabij zijn geboorteplaats in het zuiden van Zweden, brengt de band in 2001 zijn titelloze debuutalbum op de markt. Aanvankelijk functioneert Dungen in zekere mate als een eenmansproject, maar vanaf “Ta Det Lungt” neemt de rol van alleenheerser Ejstes zienderogen af. Het is wellicht om die reden dat dit derde album de internationale doorbraak betekent, maar ik leer de band evenwel kennen doordat gitarist Reine Fiske (Landberk, Morte Macabre) na het verschijnen van “Timeloss” Paatos definitief voor Dungen inruilt. Een beslissing die ik vandaag de dag nog altijd zeer betreur, maar dat terzijde…

Ofschoon Ejstes al op “Tio Bitar” enigermate afscheid neemt van zijn oorspronkelijke hoedanigheid als multi-instrumentalist, kan “4” min of meer beschouwd worden als het eerste bandalbum. Ondanks dat hij nog altijd verantwoordelijk is voor vrijwel al het componeer- en schrijfwerk, is de bijdrage van de bandleider hier hoofdzakelijk beperkt tot toetsen (voor het merendeel piano) en zang (in het Zweeds), met hier en daar wat incidenteel fluit- en vioolwerk. Samen met Reine Fiske, nieuweling Johan Holmegard en Mattias Gustavsson trakteert Gustav Ejstes de luisteraar op tien fonkelnieuwe nummers, variërend van ruim twee tot bijna vijf minuten, die samen nog geen veertig minuten klokken.

Tegenwoordig vanuit Stockholm opererend brengt Dungen op zijn vijfde langspeler een melange van allerlei muziekgenres ten gehore. Hoewel de muziek dikwijls uitsluitend als psychedelische rock bestempeld wordt, hoor ik immers evengoed genres als folk (met name uit het thuisland), indierock, jazz en progressieve rock langskomen. Door andermaal terug te grijpen naar de muziekstromingen die ruim veertig jaar geleden de basis vormden voor de psychedelische rock, beperkt de band zich ook nu niet tot het klakkeloos naspelen van de bekende namen uit de jaren zestig en zeventig. Omdat deze invloeden vervolgens eigenhandig door elkaar worden gehusseld, weet Dungen de echte essentie van deze muziekstroming op een even persoonlijke als eigenzinnige manier in te vullen.

Daarmee borduurt “4” voort op de gekende en inmiddels ook beproefde benadering die Gustav Ejstes in feite al sinds zijn eersteling uit 2001 geperfectioneerd heeft. Monumentale metamorfoses op het gebied van stijl of klank hoeven we op dit nieuwe album dan ook niet te verwachten. In plaats daarvan opteert Ejstes voor een ietwat fijnzinnigere aanpak, want het geluid van “4” klinkt – mogelijk door zijn zelfopgelegde verminderde muzikale inbreng – ingetogener en soberder dan ooit. Het samenspel van zwevende orgeltjes, huilende elektrische gitaren, ronkende bassen en razende drums is op dit album dan ook een pak minder prominent aanwezig, maar de verrukkelijk warme (en wollige) retroproductie is gelukkig behouden gebleven.

Op “4” brengt Dungen onder leiding van Gustav Ejstes opnieuw een even luchtige als psychedelische mengelmoes ten gehore. Edoch, in tegenstelling tot het merendeel van zijn ‘conculega’s’ roept Ejstes min of meer een eigen opvatting van het genre in het leven. Zonder vervelende beperkingen en overbodige regeltjes weet hij op deze manier tot de werkelijke kern van de echte psychedelica te geraken. Bijgevolg hoeft er dan ook wat mij betreft niet al te lang stilgestaan te worden bij de vraag waarom de Zweedse band zijn vijfde plaat “4” noemt…

Frans Schmidt

Send this to a friend