Welkom bij De Rijdende Rechter!
Vandaag dient de zaak van twee Nederlandse bands die het alleenrecht op de naam Resistor claimen. Wie was eerst? Zover zal het waarschijnlijk niet komen, feit is wel dat het enige verwarring wekt. De kans is echter levensgroot dat ze helemaal niet van elkanders bestaan afweten. Vanaf heden dus wel! We concentreren ons hier op het Schiedamse Resistor, daar hun Almerense naamgenoten zich ophouden in het dansvriendelijke muziekcircuit, dat bij u als trouwe Progwereld lezer wellicht de nodige afkeer en desinteresse zal opwekken.
Resistor bestaat uit een viertal vrienden, die in de zomer van 2000 besloten om een bandje te beginnen. De heren haalden aanvankelijk hun inspiratie bij grote namen als Europe en Van Halen, maar al vrij snel werd de muzikale koers in de richting van Stratovarius, Sonata Arctica en Dream Theater bijgesteld. Dat beweren ze tenminste zelf. Ergens in de loop van 2003 werd Resistor, door het aantrekken van een tweede gitarist in de persoon van Michel Schouten, een kwintet. In die nieuwe samenstelling werd in 2005 de eerste demo-cd opgenomen.
“Lights Of Yesterday”, want zo heet Resistor’s demo-cd, kent slechts vier tracks, waarvan de eerste twee al dateren van 2002. De twee andere stukken werden in 2005 gecomponeerd. Dat maakt het wel makkelijk om te beoordelen of de band in de tussenliggende tijd enige vordering heeft geboekt. De nieuwe nummers zitten weliswaar beter in elkaar en kennen meer afwisseling, maar van een echt spectaculaire groei is helaas geen sprake. Dat zit hem vooral in het matige zangwerk, om het maar eens beleefd te zeggen. Ook het gedrum is niet altijd even maatvast. Bovendien is met name het bekkengeluid ronduit irritant te noemen. Overigens verdient de totale productie ook geen schoonheidsprijs, maar daar zullen ongetwijfeld budgettaire redenen aan ten grondslag liggen. Zijn er dan misschien toch lichtpuntjes te vinden op deze demo-cd? Jawel, een paar. Zo is het toetsenwerk van Koen Stam heel behoorlijk en kent het laatste nummer Standing In The Dark een alleraardigst middenstuk met hoopgevend dubbelloops gitaargeweld. Deze song ligt, samen met Lights Of Yesterday, een beetje in het straatje van landgenoten Xystus. Alleen het kwaliteitsniveau van die groep wordt bij lange na niet gehaald, zelfs niet benaderd.
Resistor heeft nog een ellenlange weg vol muzikale hobbels te gaan, willen ze ooit enige naam buiten de Schiedammer gemeentegrenzen opbouwen. Zonder een fatsoenlijke zanger gaat dat zeker niet lukken. Dat klinkt misschien hard, maar leuker kunnen we het niet maken. De waarheid moet soms gezegd worden!
Joost Boley