RetrospectiveAlbum

Dubbel triest.

Tik op Google of een andere willekeurige zoeksite de naam van de groep en de albumtitel in en je wordt bestookt met tientallen hits waar je dit eerste échte album van deze Polen kunt downloaden. Diegenen die deze schijf eenmaal (illegaal) gedownload hebben en zich in het concept en de teksten verdiepen (wat ik hoogst betwijfel), krijgen een nieuwe lading triestheid over zich uitgestort. Nee, op enige levensvreugde of optimisme zijn deze jonge studenten niet te betrappen. “Stolen Thoughts” gaat over het proces van kind zijn naar volwassenheid. Nu kan ik mij nog best herinneren dat ik eigenlijk wel blij was om volwassen te worden en te zijn. Wat ons op dit album wordt voorgeschoteld staat ver van deze blijdschap vandaan. Cynisme en sarcasme zijn troef. Wat betekent volwassen zijn? Wat is die goede oude tijd? Waarom lacht een kind veel meer dan een volwassene? Zomaar drie vragen die deze Polen zichzelf stellen. Volwassenen verliezen creativiteit, torsen dagelijks problemen op de schouders, betalen sloten belasting en krijgen allerlei enge ziektes. Kortom het leven is een kleine hel, volgens Retrospective dan.

Het begint met Defend Your Identity sfeervol dankzij het geluid van een knappend houtvuur. Al snel klinkt het donkere en sombere gitaargeluid van Alan Szczepaniak met daaroverheen scherp gitaarspel van Maciej Klimek. Wanneer de uiterst klaaglijke zang van Jakub Roszak wordt ingezet is het alsof een zwarte deken je omhult. De man heeft een zeer karakteristiek en krachtig stemgeluid, maar dit moet je duidelijk liggen. Het nummer doet denken aan Riverside met een soort tokkelend elektrisch gitaargeluid dat weer typerend voor het geluid van Retrospective is.

Het album herbergt een aantal sombere rustige nummers die zich traag en klaaglijk voortbewegen zoals Stupid Joke, Memories en sNoone. Het zijn de toetsen (veelal piano) van Beata Lagoda die daar voor de sinistere sfeer zorgen, vaak versterkt door het geluid van onweer en regen. Beter bevallen mij de stukken die meer vaart hebben zoals Sitting In The Red Train met veel variatie in muziek en zang.

Yesterdays’s Dream valt op door het psychedelisch aandoende toetsenspel dat zich als een sequenser door het nummer begeeft en de geweldige gitaarsolo van Klimek. Roszak zingt hier zijn sombere tekst monotoon overheen. Een erg sterk nummer.

Vervormt en staccato drumgeluid bepaalt de intro van It’s Time To Grow Up, een nummer met een grote drive. Roszak wisselt hier zang ook af met gesproken tekst. Ondanks het wederom licht op Riverside lijkende gitaarspel van Klimek begint zich hier voorzichtig de eigen stijl van Retrospective af te tekenen.

Het krachtige Asleep sluit “Stolen Thoughts” af. Met de prominent aanwezige basgitaar, rollende drums en heftig gitaarspel valt hier de puzzel in elkaar. Uit volle borst schreeuwt Roszak nog ‘Freedom, freedom, freedom’. Of dit hem bevrijdt van zijn kindjaren valt te betwijfelen, maar fraai klinkt het wel. Ik hoop dat dit nummer de muzikale opmaat is voor het volgende album.

Over het debuutschijfje “Spectrum Of The Green Morning” uit 2007 was ik zeer te spreken. Het miste mijn top 10 van dat jaar maar net. Ik had dan ook hoge verwachtingen van de opvolger. Wellicht waren mijn verwachtingen te hoog en valt “Stolen Thuoghts” mij daarom wat tegen. Het neemt niet weg dat liefhebbers van doemdenkende groepen en sombere donkere muziek aan “Stolen Thoughts” een prima album hebben. Ondanks alles blijf ik deze groep met interesse volgen, want wanneer de zich hier voorzichtig ontluikende eigen stijl op het volgende album volledig tot wasdom komt, zal dat wel eens een klapper kunnen worden.

Maar een beetje triest blijft het wel.

Hans Ravensbergen