Returned To The EarthAlbum

Het album van Returned To The Earth komt in het begin van de zomer van 2024 uit, maar eigenlijk is “Stalagmite Steeple” een echte herfstplaat. De melancholie druipt van de muziek af. De sfeer van de muziek doet meer denken aan verkleurde bladeren, paddenstoelen en druilerige regen. De slepende melodieën, ambiente klanken en gitaarsolo’s in de sfeer van Gilmour en Latimer zorgen daarvoor. De zang van Robin Peachy, die wat doet denken aan die van Peter Nicholls van IQ, past uitstekend bij deze sound. Ook Porcupine Tree kan als referentie dienen.

Zo’n jaar geleden schreef ik de recensie van hun album “The Fall Of The Watcher” en was redelijk positief. Mooie muziek, alleen kabbelde het wat te veel voort. Ik vind dat de band met “Stalagmite Steeple” een behoorlijke stap voorwaarts zet. Gebleven is de (mee)slepende muziek, maar ik vind het nu urgenter en betekenisvoller. De muziek is bovendien wat directer en veel meer raak.

Het album opent met Dark Morality. Dit nummer laat goed horen waar Returned To The Earth voor staat. Na het ambiente begin ontvouwt zich dit nummer sterk. Mooie en melancholieke melodieën geven het liedje een fijne glans. Een goede gitaarsolo maakt het af. Er zit bovendien een bepaalde spanning in die me erg bevalt. Het tweede nummer The Final Time is een fijn, wat neerslachtig liedje met een prachtig refrein. Heel mooi gedaan!

Het titelnummer klokt bijna tien minuten. Weer een rustig begin, dat bijvoorbeeld ook aan Riversea doet denken. Er is een mooie balans tussen de ambiente toetsen en de gitaarsolo’s. De invloeden van Pink Floyd zijn duidelijk. De band neemt bovendien de tijd om het nummer lekker te laten ontbolsteren en uitwaaien.

Die For Me is wederom een wat langer nummer (negen minuten), dat aan IQ refereert. Ik vind het fraai, wederom met een mooie melancholische melodie en sterke opbouw. Als Returned To The Earth wat peper en pit in hun muziek strooit, worden de liedjes veel interessanter. De lichte bombast in de finale van deze track bevalt me.

Met het rustige en zwierige The Raging Sea komt een eind aan “Stalagmite Steeple”. Een echt liedje met een singer-songwriter inslag. Je ziet jezelf aan de branding van de zee zitten, mijmerend over het leven. Een waardig en introspectief slot van deze mooie plaat.

Want een mooie plaat is het. Met een zeer overtuigend begin. Al luister ik met plezier naar de hele plaat, de kracht zit met name in de eerste twee songs en Die For Me. In mijn beleving heeft Returned To The Earth een stap voorwaarts gezet en ik ben benieuwd hoe de band rond Robin Peachy zich verder ontwikkelt. Liefhebbers van symfonische rock met een melancholische inslag (en wie is dat niet als bezoeker van deze website?!) kunnen veel van hun gading vinden bij deze band.