Reversal SymmetryAlbum

De mens is niet één, maar twee (Robert Louis Stevenson)!

In 1886 publiceerde de Schotse schrijver Robert L. Stevenson zijn inmiddels legendarisch geworden roman “Strange Case Of Dr Jekyll And Mr Hyde”. Dr. Henry Jekyll, een gewaardeerd arts in Victoriaans Londen, verdiept zich in het probleem van goed en kwaad. Hij komt tot de conclusie dat beide in de aard van elk mens voorkomen. Hij vraagt zich af of deze twee naturen gescheiden kunnen worden. Zijn experimenten leveren uiteindelijk een middeltje op waardoor zijn kwade krachten de overhand kunnen krijgen. Met een tegengif kan hij terugkeren tot zijn goede ik.

Zijn kwade genius geeft hij de naam Mr. Hyde, waarover hij echter langzamerhand de controle verliest. Het tegengif wordt ook steeds minder effectief. Uiteindelijk ziet Jekyll nog maar één uitweg om het, door hemzelf gecreëerde, kwaad te stoppen: zelfmoord.

Als lezer volg je het zich langzaam ontvouwende spannende drama door de ogen van Mr. Utterson, een advocaat en vriend van Jekyll. Ook Dr. Lanyon, een goedmoedige collega-wetenschapper van de meer traditionele stempel, speelt een interessante rol in het boeiende verhaal, evenals Dr. Jekyll’s hulpvaardige butler Poole.

Mocht U nu denken dat Progwereld is verworden tot een heuse boekensite, dat is niet het geval. Op de thans voorliggende cd wordt namelijk de hierboven besproken roman, qua conceptverhaal, nauwgezet gevolgd. Vandaar deze uiteenzetting. Na deze, voor sommigen, wellicht geruststellende woorden, kunnen we ons dan bijna gaan richten op het hier gepresenteerde muzikale theaterspektakel in dertien bedrijven. Toch eerst nog maar even de acteurs van dienst een introductie gunnen. Wel zo netjes, en handig bovendien.
De vijfkoppige, Italiaanse formatie Reversal Symmetry is zo’n vier jaar geleden verrezen uit de overblijfselen van Layra, een band met een oeuvre dat twee albums omvat, “ChiaroScuro” (2008) en “Chrono” (2011). Overigens beide in de Italiaanse taal. Van laatstgenoemde groep vinden we zanger Moreno Sangermano (een dubbelrol als Jekyll en Hyde), toetsenist Matteo Ferretti en gitarist Fabio Vitale in Reversal Symmetry terug. Nieuwkomers zijn bassist Graziano Sessa en drummer Davide Miccinilli. Om “Jekyll And Hyde” tot leven te wekken moesten er wel wat hulptroepen ingevlogen worden om de personages Mr. Utterson (Steve Sangermano), Dr. Lanyon (Guido Gori Giorgi) en butler Poole (Alessio Quaerisma Escobar) letterlijk een stem te geven.

Deze zelfbenoemde progressieve rock(metal) opera bestaat dus uit dertien acts, verdeeld over twee naar behoren geproduceerde en gemixte cd’s, de White en Dark Side. Henry’s Mirror opent de debatten rustig, maar al snel zorgen koorpartijen en vette basloopjes voor de nodige reuring. De wat wanhopig klinkende Jekyll wordt door zanger Moreno Sangermano overtuigend neergezet. Het navolgende Story Of The Door kent een schitterende melodielijn en veel afwisseling. Sterk nummer. Ook het uptempo beginnende The Eye Of Reason trekt deze opwaartse trend door. Fraaie gitaarlijnen, leuk piano-intermezzo, jazzy toetsenriedels en een onverwachtse versnelling zorgen ervoor dat de verveling niet toeslaat. Alessio Quaerisma Escobar (Poole) is gezegend met een warme operastem en pakt in het theatrale en bombastische Eternal Void dan ook flink uit, maar ook de interactie met Moreno Sangermano, ditmaal in de rol van de agressief klinkende Hyde is niet verkeerd. Ook Steve Sangermano (Mr. Utterson) doet hier nog een aardige duit in het goedgevulde zangzakje.
Maar nu alle vocalisten minimaal een keer van zich hebben laten horen, moeten er toch wel wat kanttekeningen geplaatst worden. Het is bekend dat Italianen en de Engelse taal vaak geen al te gelukkige combinatie blijkt te zijn, maar hier zijn twee zangers wel erg nadrukkelijk bezig om dit vooroordeel extra te beklemtónen. Om over de beroerde uitspraak nog maar te zwijgen. Wellicht kan iemand de heren Giorgi (Dr. Lanyon) en Sangermano (Mr. Utterson) zo ver krijgen om in de nabije toekomst eens een paar weken te gaan logeren bij de nonnen in Vught. En dan maar hopen op een godswonder.

We naderen het slot van de White Side met terugkerende gitaarthema’s in Promises, dat tevens opvalt door een accordeon-intermezzo op een bedje van reggae-achtige ritmes, die abrupt worden onderbroken door een gitaareruptie richting einde. Gevolgd door het bombastische, zwaar aangezette Henry’s Choice, waarin de innerlijke strijd van Jekyll met Hyde zorgt voor een heftige, broeierige sfeer met complexe breaks, maar ook ingetogen momenten. Goed gedaan.

De Dark Side trapt in stijl af met het agressief startende The Smell Of Rain met een alleraardigste orgelsolo, en vervolgt met door harde gitaren gedomineerde The Evil Inside. Track drie The Window begint als een ballade, maar al snel ontspint zich een weerbarstige song met een pianoslot dat tot nadenken stemt. In Anomalies horen we weer een bekend muzikaal thema zijn herintrede doen. Het is een veelzijdig nummer met – hoe toepasselijk – vele gezichten, en met dik elf minuten ook koploper qua lengte. In het voorlaatste stuk In Another Life pakt iedereen nog maar eens een keer flink uit. Een bombastisch begin, aanzwellende gitaren, stuwende ritmes, een brute break inclusief snerpende gitaarsolo, culminerend in een groots slot met gedragen koorzang. En afsluiter Like So Many Fragments Of Glass voelt in al zijn vezels overduidelijk als het nawoord, de epiloog van verhaal, eindigend met de woorden: Together, together, together, together!

Reversal Symmetry noemt zijn muziek zelf graag stage-prog. Tijdens optredens betreden de heren de bühne in speciaal ontworpen kostuums, is er sprake van een voorbedachte choreo- en scenografie, en wordt gebruik gemaakt van videoprojecties. Kortom, aan het theatrale aspect is ruimschoots gedacht. Of we dit beloofde spektakel ook ooit in Nederland te zien zullen krijgen valt sterk te betwijfelen, maar met deze, bijna negentig minuten klokkende, iets meer dan verdienstelijke dubbel-cd zijn we voorlopig alvast een tijdje zoet. De beelden denken we er zelf wel bij.

Joost Boley