De in Noorwegen woonachtige Brit Rhys Marsh debuteerde in 2009 met het fraaie “The Fragile State Of Inbetween”. Hij opereerde tot 2013 onder de naam Rhys Marsh And The Autumn Ghost, maar maakt sinds datzelfde jaar slechts nog platen die alleen zijn eigen naam dragen. Als we de coverplaat “Suspended In A Weightless Wind” niet mee tellen is dit zijn derde ‘solo’album.
Waar in het verleden nog regelmatig gebruik werd gemaakt van het neusje van de zalm van de Noorse progressieve muziek, doet Marsh hier nagenoeg alles zelf. Zo goed als alle instrumenten bespeelt hij hier zelf. Onder deze instrumenten bevindt zich een groot arsenaal aan antieke toetsinstrumenten zoals de Yamaha CS-10, de Logan String Melody en natuurlijk de Mellotron M400. Slechts de bijdragen op trompet, saxofoon en pedal steel gitaar worden door gasten vervuld. Wel is er een behoorlijk aantal gastzangers aanwezig, aangeduid als ‘het koor’. Op een groot deel van de nummers is dit koor te horen, waardoor de zangpartijen heerlijk meerstemmig en vol klinken. Bekendste naam onder de gastzangers in die van Tim Bowness.
De inspiraties die we hoorden op de albums uit het verleden zijn nog volop aanwezig. Zo horen we invloeden van Talk Talk, Anekdoten, White Willow, Nick Cave en David Sylvian. Dat zorgt voor een prachtige mengelmoes op dit album. Door het gebruik van de al genoemde oude toetsinstrumenten valt er voor de nostalgische progfan ook genoeg te genieten. Marsh is hier duidelijk geïnspireerd door de muziek uit de jaren zeventig. Zo horen we ook Camel, King Crimson en zelfs een band als PFM terug in de muziek.
Het is ook duidelijk dat het geluk Marsh op dit moment toelacht. Hij is getrouwd en werd vader van een zoon. Daar waar de muziek van Marsh uit het verleden nog wel eens een melancholische inslag kende, is het nu allemaal iets luchtiger van aard. Er hangt nog steeds een folky sfeer over het album, maar vooral in de teksten zijn de bespiegelingen positief van aard.
Marsh had in eerste instantie de intentie om 22 nummers op het album uit te brengen. Uiteindelijk zijn dat tien prachtige liedjes geworden. De overige twaalf nummers zijn bij aankoop van het album gratis te downloaden. “October After All” is een prachtig document geworden van een gelukkig man die ook zijn liefde voor (oudere) muziek mooi weet uit te dragen. Het is een zeer sfeervol album zonder echte uitschieters, maar daarentegen is er ook geen zwak moment te vinden op de plaat.