Ricky Patel is een Engelse video & audio producer en levert met “Silent Awakening” zijn eerste album in eigen beheer af. Tussen alle drukke werkzaamheden door heeft hij dit album geschreven en opgenomen tussen herfst 2020 en zomer 2022 in zijn thuisstudio in Kent. Met zijn professionele achtergrond mag je een onberispelijke geluidskwaliteit verwachten en ik kan je garanderen dat dit zo ook is.
Er is wel een grote Maar… Het is namelijk ontzettend jammer dat er in de productie heel veel echo en galm over zijn zang is heen gegooid. Of hij daarmee zijn matte stem wil versluieren weet ik niet. Voor de een levert het wegdraaien in de mix van zijn gedempte stem een mystieke sfeer op, voor de ander verveelt het misschien al snel.
Componeert meneer Patel daarbij ook interessante muziek? Wel, “Silent Awakening” omschrijft hij als zijn kijk op het combineren van filmische elementen met progressieve rock en pop. Zelf hoor ik een album dat bestaat uit negen nummers in een en dezelfde relaxmodus, waarin ruim de tijd wordt genomen om al die soundscapes te hangen in elektronische sferen en samen te smelten met wat progressieve rock en trip hop elementen.
We krijgen daarmee vooral zwevende synth lagen voorgeschoteld, omlijst door rustgevende pianolijnen en akkoorden met wat voorzichtige proggy uitbraken. Er wordt hier duidelijk gekozen voor een dromerige sfeer die fans van filmische, ambient popmuziek zoals het Poolse Starsabout of het Engelse Portishead en Massive Attack zeker zal behagen.
Nergens gaat het even los of ontspoort het eventjes. Dankzij de ingetogen elektronische beats blijft er wel gelukkig iets van tempo inzitten, anders kak je een keer in. Wat dat betreft is de albumtitel treffend gekozen.