Rikard Sjobloms GungflyAlbum

11 juli 2016 was een trieste dag. Een van de meest opwindende progbands van dit millennium, Beardfish, gaf in een officiële verklaring aan te stoppen. Maar zoals een gemankeerd filosoof al zei: “elk nadeel hep se voordeel”.

Voorman Rikard Sjöblom trad toe tot Big Big Train, leverde een soloplaat af en blies daarnaast nieuw leven in zijn nevenproject Gungfly. In twee jaar tijd leidde dat in totaal reeds tot vijf platen, geen geringe prestatie.

“Friendship” is de nieuwste loot aan de boom van de snelgroeiende Sjöblom discografie. Evenals op het vorig jaar verschenen “On Her Journey To The Sun” wordt ook hier gewerkt onder de naam Rikard Sjöblom’s Gungfly. Want ondanks dat de band bestaat uit vier muzikanten, is er geen twijfel mogelijk wie de lakens uitdeelt. Sterker, drummer Petter Diamant doet weliswaar op alle zeven nummers mee, maar gitarist David Zackrisson en bassist Rasmus Diamant op respectievelijk slechts twee en drie.
De voorganger werd merendeels positief ontvangen, dus Sjöblom zal weinig reden hebben gevoeld om muzikaal een andere koers in te slaan. “Friendship” bevat dus het zelfde soort Zappaesque jaren ‘70-prog die ook de muziek van Beardfish zo kenmerkte. Wel valt me op dat de invloed van de toetsen wat groter geworden, meer gelijkwaardig aan de gitaarpartijen.

“Friendship” is een album dat handelt over vriendschap en de vergankelijkheid van die vriendschappen. Dit thema wordt opgehangen aan de foto van de boomhut die de cover siert. De boomhut die de jonge Sjöblom met vriendjes bouwde, waar ze zich de koning te rijk voelden, maar die onherroepelijk ook weer werd afgebroken. De vriendschappen hielden soms lang stand, maar vaak zonder duidelijk aanwijsbare reden verwaterden ze uiteindelijk vaak toch en ook in het latere leven zou zich dit meermaals herhalen. Het zal voor een ieder herkenbare thematiek zijn, en het is weinig verwonderlijk dat het album bij tijd en wijle wat melancholisch aandoet.

Onbetwist hoogtepunt is voor mij het titelnummer, gelijk ook het langste nummer op dit album. De thematiek wordt hier lyrisch goed uitgewerkt, tekst en muziek sluiten goed bij elkaar aan en het geheel biedt voldoende variatie om te blijven boeien.
Het andere lange nummer, If You Fall, Pt.2 is de opvolger van het korte eerste deel op “On Her Journey To The Sun” en als je ze achter elkaar beluistert dan hoor je duidelijk de samenhang. Met een kleine dertien minuten is het tweede deel veel langer dan het eerste, maar helaas gebeurt er na een sterke openingsfase niet zo veel nieuws meer. De tekst, meer wanhoop en frustratie dan melancholie overigens, wordt wel erg vaak herhaald en ook muzikaal werkt het niet echt ergens heen. Dan zijn de overige nummers, die alle tussen de vijf en zeven minuten klokken, beter geproportioneerd en eigenlijk ook gewoon beter. Met name het instrumentale A Treehouse In A Glade vormt een fraai middelpunt, in thematisch opzicht en in de tracklist, maar ook afsluiter Crown Of Leaves mag zeker niet onvermeld blijven.

Hoewel ik er nu nog zeker op blijf hopen dat er in de toekomst nog eens een reünie van Beardfish komt, stel ik tegelijkertijd vast dat Rikard Sjöblom momenteel meer dan voldoende om handen heeft en met een behoorlijke voortvarendheid mooie albums weet af te leveren. “Friendship”, het tweede album onder de naam Rikard Sjöblom’s Gungfly, borduurt voort op het geluid van de voorganger, maar vind ik tekstueel nog iets sterker. Als Sjöblom zo doorgaat dan heeft straks niemand – uw scribent incluis – het nog over die andere band.

Wouter Brunner
CD:
LP: