Berry, RobertAlbum

Robert Jordan is een succesvolle Amerikaanse romanschrijver die zich met zijn The Wheel Of Time-sage mag verheugen op veel fans over de hele wereld. Sinds 1990 is Jordan reeds actief met deze serie en heeft met zijn romans zelfs een tijd in de New York Times Best Selling List gestaan. Kenners zeggen dat de karakters en creaturen uit zijn boeken vergelijkbaar zijn met die van Tolkien maar dan in een modern jasje gestoken. Het label Magna Carta besloot in 2000 dat er voor de boeken een soundtrack zou moeten komen. Om de avonturen uit The Wheel Of Time te vergezellen met muziek, werd multi-instrumentalist Robert Berry aangetrokken. Berry, bekend van “The December People“ en een van de zangers op het weergaloze “Leonardo, The Absolute Man“ Project, kreeg de opdracht de woorden van Jordan om te zetten in muziek en daarbij de sfeer en karakters te scheppen zoals in de boeken staan beschreven. Berry nam de uitdaging aan en kon zijn creatieve geest kwijt in de avonturen van “The Wheel Of Time”.Wat opvalt aan de songtitels is de duur van de nummers. Omdat het een soundtrack is zijn nummers van 57 seconden geen uitzondering en dient dit vaak als verbindingsstuk naar een langer nummer. Ook bijzonder zijn de uiteenlopende muziekstijlen en de weinige nummers waarin wordt gezongen. Keltische ritmes worden vaak afgewisseld met soft rock, waarna er overgangen zijn naar New Age-muziek. Op totaal drie nummers wordt gezongen; er wordt veel gebruik gemaakt van koorstemmen. De CD opent met A Theme For The Wheel Of Time, waarbij prima de Keltische mystiek wordt gecreëerd. Halverwege het nummer wordt omgeschakeld naar een flitsende vioolsolo van Michael Mullen, waarbij het lijkt alsof Kansas hier een gastrol heeft vervuld. Het refrein heeft dan weer een Alan Parsons Project-achtige sfeer. Het moet gezegd: het loopt mooi in elkaar over. Een nummer dat melancholie oproept is Song For Moiraine. Een sterk staaltje akoestisch gitaarspel en ondersteunende synthesizers dat doet denken aan het verlangen van de jonge held naar de onbereikbare jonkvrouw.

Met The Knowledge Of The Wise Ones krijg je sterk het gevoel dat Berry de hemelse geluiden van Vangelis heeft overgenomen. Met alleen synthesizers verval je al snel in New Age-muziek en wordt het vergelijken met New Age-giganten als Gandalf en Mike Rowland al snel een feit. De beklemmende song gaat toch wonderbaarlijk goed over in het vrolijke The Winespring Reel. Als je zo’n beetje halverwege de schijf bent, raak je toch een beetje de kluts kwijt. Met The Halls Of Tar Valon bevind je je weer op hetzelfde moment als The Knowledge Of The Wise Ones. Vrolijkheid maakt plaats voor depressie en als je al een vervelende dag achter de rug hebt, wordt het er allemaal niet vrolijker op. Een welkome afwisseling is Ladies Of The Tower, gezongen door Lisa Bouchelle. Haar heldere stemgeluid klinkt geweldig en ik had gehoopt dat zij meerdere songs voor haar rekening zou nemen, maar helaas.

Robert Berry heeft met “The Wheel Of Time” een prima album afgeleverd en moet er wel een hele klus hebben gehad. Het is raadzaam om deze schijf in zijn geheel te beluisteren. Of je vindt het geheel goed of absoluut niet. Een tussenweg is er namelijk niet. Niet vergeten mag worden het schitterende cover artwork waar Darrell K. Sweet verantwoordelijk voor is. Draken en demonen maken hun opwachting in het binnenwerk van de hoes en alles is met mooie kleurencombinaties afgezet. Robert Jordan heeft in een eerder interview aangegeven dat hij zeer tevreden is over de uitvoering van Robert Berry. Hij zegt daarover: “Music has always been an integral part of my writing. Not only do I write to music, but I think of my writing in terms of music. In a way it’s like orchestrating the characters”. Voor de potentiële koper raad ik aan om één van de boeken van Robert Jordan te lezen. Je weet dan in ieder geval waar de held zich bevindt en welke gevaren hij moet ontberen. En voor Robert Jordan: van boek naar cd naar film is in Hollywood een kleine stap. Dus wat mij betreft: “Rollen met die band”.

Markwin Meeuws