RTFact Album

De grote man achter RTFact is de in de Verenigde Staten woonachtige Rus Yuri Volodarsky. Eerder bracht hij al een symfonisch drieluik uit onder zijn eigen naam, waarvan je één recensie op deze site terug kunt vinden. Voor RTFact heeft hij alle muziek geschreven, het inspelen van de muziek zelf liet hij echter aan gastmuzikanten over.

Dat deze man tot over zijn oren fan van de klassieke symfonische rock is, is een understatement. Het is moeilijk te geloven dat alle muziek op dit album enkel uit zijn brein is ontsproten. Het is zo enorm gevarieerd. Je zou denken dat dit eerdere en verzamel album is waarop diversen bands een bijdrage op leveren. Niets is dus minder waar.

Wat je in 42 minuten wordt voorgeschoteld is symfonische rock, jazzrock, pop, AOR en progrock. Zo waan je je eerst in de wereld van Emerson, Lake & Palmer, maar denk je bij een ander nummer weer aan Spock’s Beard, Gentle Giant, King Crimson en Toto.
Het meest poppy nummer is (I Got) Money In My Pocket dat sterk aan het Toto van de jaren ’80 doet denken. In combinatie met een fijne stukje jazzrock tegen het einde is dit een zalig nummer dat zich voor de rest van de dag in je hoofd nestelt. In Gotika wordt er weer uit een heel ander vaatje getapt. Hier zijn het vooral de toetsen die domineren en die aan Emerson, Lake & Palmer doen denken. Overigens noem ik graag even bassist Eugene Sharikov. Zijn spel zit zo lekker overal doorheen geweven en hij geeft elk nummer iets extra’s. Artifact doet ook al zo aan ELP denken. Van de lange gitaarsolo tegen het einde druipt de klasse af!

The King, The Master, And The Timekeeper begint met een heerlijk middeleeuws aanvoelend toetsenintro en ontpopt zich al snel tot een sterke rocksong met ook hier weer een lekker stukje jazzrock van de bovenste plank. Het titelnummer geeft een soort samenvatting van het hele album. Een sterk refrein, gierende toetsen en Gentle Giant-achtige samenzang.

Een bijzonder gevarieerd album dus dat overigens een perfecte productie heeft. Alles klinkt als een klok. Dit is echt een ode aan alles dat ons genre zo geweldig maakt.

Maarten Goossensen