RýrAlbum

Wat ik juist zo miste op het laatste album van Cøllapse komt via het Duitse Rýr met hun album “Transient” met terugwerkende kracht gelukkig weer op mijn bordje terecht. Het is een voor mij aantrekkelijke dis geworden uit de duistere hoek van Russian Circles, Neurosis en Isis waarin loodzware riffs, een voortdurend dreigende bas en een drummer die weet hoe agressief te meppen en uit te halen op de vele cimbalen, de zwarte toon weet te zetten die de postmetal rock zo kenmerkt.

“Transient” is het tweede album van deze band, na hun eerste “Left Fallow” uit 2019 waar de oorsprong van hun geluid meer in het post- en black metal valt. Deze Berlijnse band probeert inspiratie uit verschillende postrock-hoeken op te nemen en start bijvoorbeeld in Trajectory met atmosferische postmetal-rock waarin gruizige en mistige beelden van Duitse wegen en het openbaar vervoer tekenend zijn voor de grauwe sfeerimpressies die hun muziek oproept. Al snel schakelt men met grote hoeveelheden echo en reverb over naar een voller, rijker geluid dat je uit je schoenen probeert te blazen.

Voor de rest zijn de nummers vooral grommende gitaardreunen die de zo typische postrock oplopende riff spelen. Ik hoor er vooral een duistere processie in dat sjokt over een onvruchtbaar eiland. Toevallig is ‘onvruchtbaar’ precies de betekenis van de naam Rýr in het IJslands, naast ‘schaars’ en ‘zwak’.

“Transient” is door de band geschreven in 2020 en 2021 en vervolgens in september 2021 opgenomen door Jan Oberg in Hidden Planet Studios (The Ocean, Abest, Sun Worship), die ook de nummers heeft gemixt en gemasterd. Wie wat speelt staat niet op de aangeboden promo sheet of CD. Ik kon voor de lezer alleen de namen Marius (gitaar), Markus (gitaar), Lukas (basgitaar), en Malte (drums) ergens traceren op het world wide web maar kan niet garanderen dat dit dezelfde mannen en namen zijn voor dit album. Of zij hun personages net zo mystiek willen houden als Godspeed You! Black Emperor laat ik gemakshalve in het midden.

Met een totaal aan vijf nummers vormt de 40 minuten durende auditieve reis een treffend beeld van de vluchtigheid van het moment, de relaties die we opbouwen, de worstelingen die we het hoofd moeten bieden terwijl alles plaats vindt achter gesloten muren en landen waarin we in leven.  De albumhoes, ontworpen door Fabian Schlinsog, benadrukt het concept in alle aspecten. Wat dat betreft is de albumtitel dat deze vergankelijkheid verbeeld goed gekozen.

Het geluid van het album probeert de dialectiek van het onderwerp in dichte en gesloten omgevingen te vangen, terwijl het ook af en toe probeert om kleine porties positieve gevoelens te identificeren in de stedelijke leegte van de moderne wereld. Zien is horen, horen is voelen.