Sadman InstituteAlbum

We kunnen kort zijn over “Revival”, de eerste full length cd van Sadman Institute. Deze vijfmansformatie uit Polen presenteert zijn muziek als ‘progressive metal’. Maar wie daarbij denkt aan Dream Theater, Threshold, Ayreon, die komt op het verkeerde been te staan. Deze heren hebben zich vooral laten inspireren door Metallica. Punt.

Hier geen behaaglijke keyboards of strijkers, geen vloeiende melodieën of solo’s. Het zijn rauwe, zware gitaar-riffs en van achter uit de keel ge-zing-schreeuwde vocalen. Het geheel wordt voortgestuwd door een strakke en knallende ritmesectie en daar is niks mis mee. De composities hebben die typische structuur van hun grote voorbeeld, waarin nummers na de eerste coupletten en refreinen verspringen van ritme en sfeer. Een sfeer die ook in de teksten tot uitdrukking komt en over het algemeen het beste als dreigend en donker kan worden omschreven. Het artwork van het cd-hoesje illustreert dat. De productie is vrij droog en kaal. Bij het ontbreken van toetsen (afgezien van een enkele Mellotron) wordt de muziek van tijd tot tijd opgeluisterd door een gitaarsolo. Minpuntje daarbij is dat het niet altijd duidelijk is waar het heen moet met de solo.

Is er dan wel wat ‘symfonisch’ aan deze symfonische metal (of ‘progressive’ aan deze progressieve metal) te ontdekken? De cd bevat zes nummers die allemaal tegen de tien minuten klokken. Afgezien van de genoemde ontwikkeling in de songstructuren zal het opduiken van de Mellotron de oortjes doen spitsen, in de verwachting van wat vroege Pain Of Salvation of oude Opeth. Maar dat blijft beperkt.

Sadman Institute markeert met dit vervolg op enkele singles en ep’s een periode waarin ze een zekere live-reputatie hebben opgebouwd en op de deur van de ‘hardprog’ kloppen. Vooral leden van de symfo-familie die wel eens de neefjes van de Metallica-generatie binnenlaten, zullen ook dit sombermanscollectief uit de actieve Poolse symfo-scene welkom heten.

Bart Cusveller