Teskey, SamAlbum

Ik ben geen fan van de top 2000, heb nog nooit een lijst opgegeven en zal dat waarschijnlijk ook niet snel doen. Daarentegen kijk ik graag naar de programma’s die er omheen worden geproduceerd, vooral om geconfronteerd te worden met oude klassiekers, maar ook om onbekend werk te leren kennen.

Via zo’n programma van Mathijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis werd ik geattendeerd op het nieuwe soloalbum van Sam Teskey. Teskey is onderdeel van het broedercollectief de Teskey Brothers, dat in 2008 is opgericht door de broers Josh (zang, ritmegitaar) en Sam (sologitaar). Aangevuld met twee andere muzikanten speelt het gezelschap vooral soul en bluesmuziek in brede zin van het woord.

Ik werd aangetrokken door een paar steekwoorden onder een fragment in “Top2000: The Untold Stories”; Pink Floyd, psychedelisch en analoog instrumentarium. En daar is niets aan gelogen als je naar deze plaat luistert. Het is of je de jaren zeventig binnenstapt en naar een debuutalbum van een Pink Floyd coverband luistert.

Dat Sam Teskey aangetrokken wordt door muziek van Pink Floyd, (maar bijvoorbeeld ook Tangerine Dream) is gezien zijn leeftijd een voorbeeld van hoe de muziek van de Britse prog dinosaurus vijftig jaar na dato nog steeds ontroert en stimuleert. Teskey is amper de dertig gepasseerd, maar de aanpak van deze productie is een voorbeeld hoe tijdloos muziek kan zijn. De composities voor “Cycles” zijn analoog opgenomen in dezelfde studio waarin hij ook de albums samen met zijn broer heeft opgenomen: in de Half Mile Havest Recordings studio in Warrandyte. De muziek is gedeeltelijk opgenomen door een Studer A800 MK3 tape machine, een apparaat waarmee nog maar weinig muzikanten mee werken. Het album is uitgebracht op het label waar de cd’s van The Teskey Brothers zijn ondergebracht, Glassnote/Decca records, onderdeel van Ivy Leaque Records in Australië.

Meeslepend tot en met is de muziek op “Cycles”. Teskey gooit het over een andere boeg dan hij met de Teskey Brothers doet, de muziek is psychedelisch, meer toetsengericht en vooral het vocale gedeelte is meerstemmig door middel van koortjes, in de vorm zoals we het ook kennen van Pink Floyd. Naast het sfeervolle gitaarwerk is er ook ruimte voor strijkers als viool en cello. Het album luistert als een conceptalbum en dat is het in feite ook, het gaat over de cirkels in je leven, je geboorte, je schooltijd, trouwen, het krijgen van kinderen. Kortgezegd, de cirkel van het leven. De structuren van de songs zijn ontstaan tijdens het reizen met The Teskey Brothers gedurende meerdere tourcampagnes en tot aan de lockdown had Sam nooit tijd om de songs af te ronden en te perfectioneren. De pandemie veranderde alles. Teskey kreeg meer tijd en gelegenheid de ideeën uit te werken.

De naam is al meerdere keren gevallen; Pink Floyd. Sam Teskey zegt aangetrokken te zijn door “Meddle” en dat is goed te merken. Een groot gedeelte van de cd ademt die sfeer, aangevuld met wat folk elementen, maar bijvoorbeeld ook een band als Crosby, Stills, Young&Nash. Zo zijn er heerlijk baslijnen te vinden in If The Dove Is Sold, die doen denken aan het baswerk van Roger Waters. Ook het psychedelische gitaarwerk is hier heerlijk. Het gitaarwerk is sowieso uitdagend op het album, vaak opbouwend, sfeerbepalend en soms op bijzondere wijze gemengd met het strijkwerk van de verschillende violisten en cellisten. Het is niet altijd duidelijk wanneer de gitaar het voortouw neemt of juist de strijkers, waardoor je heerlijk kan wegdromen.

Het psychedelische aspect komt tot een hoogtepunt in Our World Goes Cold. Het is een volledig instrumentaal nummer waarin gruizigheid en sfeer hoogtijdagen vieren. Heerlijke Hammondorgels, verzorgd door Olaf Scott, die ook al een verleden met The Teskey Brothers heeft. Een zeer aantrekkelijk pluspunt is het vocale werk, waarin Sam de hulp heeft ingeroepen van meerdere artiesten waaronder Brendon Love, ook hij is verbonden aan The Teskey Brothers. Die meervoudige koortjes en samenzang versterken het jaren zeventig gevoel van het album tot epische hoogte. De psychedelische overgangen in het album zijn echt van belang; het versterkt het progrock element van dit album.

Het is niet allemaal geïnspireerd door Pink Floyd, zo is Til The River Takes Us Home gedreven door een folky inslag. Het is een prima akoestisch nummer, anderzijds voelt het ook wat vreemd tussen het andere materiaal. Het is in elk geval een heel persoonlijk nummer van Sam Teskey, het gaat gedeeltelijk over een zoon die slechts een uur heeft geleefd na een draagtijd van zestien weken. Teskey omschrijft het zelf: ‘Voor mij en mijn vrouw een groot en verdrietig moment, maar zo laat het leven in ieders levensloop verschillende littekens achter”.

Sam Teskey’s debuut is er een die omarmt kan worden door een groot publiek. Hoewel de blues elementen (hoewel: Then Love Returns) niet overduidelijk aanwijsbaar zijn, is ook die stroming voelbaar op het album. In combinatie met de overig genoemde elementen zal een groot percentage van de Top2000 inzenders dit waarderen. Voor alsnog alleen op vinyl te bestellen, in 2022 verschijnt het ook op cd.