Na een aantal minialbums c.q. demo’s vond het Nederlandse Sanity het tijd voor hun eerste volledige uitgave. De band huurde een mobiele 24-sporen studio en liet het concert, dat plaats vond op 20 november 2004 in Twentietoe te Tiel, door maar liefst 5 camera’s vastleggen. Kosten noch moeite werden dus gespaard door deze ambitieuze band.
De intro wordt door de band zelf gespeeld. Een rustig nummer dat overgaat in No One Sleeps Tonight. Jammer dat er vanuit het publiek (dat trouwens nauwelijks zichtbaar is) gefotografeerd wordt met flits, waardoor het lijkt alsof het bliksemt. Sanity maakt progressieve rock gegoten in compacte nummers. Zanger Kees van Keulen heeft een (erg) theatrale manier van zingen en dat moet je maar net aanstaan. Bij mij werd de irritatiegrens al snel bereikt.
De cameravoering weet niet altijd te overtuigen. Meerdere malen staat bassist Roger van Acquoy slechts met een half hoofd op het beeld. Instrumentaal weet Sanity wel te overtuigen, waarbij vooral drummer Fred den Hartog opvalt. Tijdens A Gathering Of Souls neemt gitarist Jeroen Hoegee de tweede stem voor zijn rekening en dat klinkt ronduit ongemakkelijk. Lekker furieus (compleet met ontploffing) start My Little Angel. Een mooi afwisselend nummer met een abrupt einde.
Kees van Keulen doet niet al te veel moeite om het publiek aan zich te binden. Voorafgaand aan het nieuwe nummer Say richt hij enige obligate woorden tot het publiek. Vooral de aankondiging: ‘met de mooie titel Say’ deed me toch glimlachen. Gelukkig is het wel een nummer met fraaie breaks en afwisseling, waarbij Nathan Cairo zijn vingervlugheid op de toetsen mag tonen. Lonely At The World kent een ballade-achtig begin, maar slaat vervolgens om naar een snel en nog sneller gedeelte.
Tijdens het begin van Man Along The Line staat Kees van Keulen vol in het licht hetgeen overbelichting tot gevolg heeft, waardoor hij er wat vreemd gaat uitzien. Die overbelichting is touwens vaker te zien. Met name in het rode licht waardoor er soms een blauwe streep over het scherm te zien is.
Together As One is een lekker vlot nummer met de nodige rustpuntjes, waarbij Nathan Cairo lekker door het nummer heen soleert. Ook gitarist Jeroen Hoegee mag zich in dit nummer helemaal uitleven. De toegift komt voor rekening van Victims.Zoals in het begin al aangegeven is “Live At 22” een ambitieus project, maar de ambitie wordt echter niet volledig waargemaakt en dat ligt, wat mij betreft, toch aan de manier van zingen van Kees van Keulen en de soms wat vreemde cameravoering en gedeeltelijke overbelichting. Het uur dat de dvd duurt is lang genoeg. Als extra is trouwens ook het concert zonder de beelden bijgevoegd.
Rob van Oosten