‘Muziek is een illustratie van het leven van alledag waar momenten van geluk worden overschaduwd door momenten waarop we niet zo blij zijn, en waar iedereen min of meer alleen is en alleen op zichzelf kan rekenen’, schrijf Maciej Sochoń in het boekje van zijn derde album “Loneliness Manual”, onder zijn artiestennaam Seasonal.
Deze Pool dreutelt al jaren op Bandcamp rond en maakt instrumentale zweef-postrock, dat vooralsnog geen hond bereikte, want PR-skills bezit de sympathieke (we zijn inmiddels Facebook-vrienden) man nauwelijks. Gelukkig is hij wel opgemerkt door die-man-van-Millenium-met-die-moeilijke naam, die in zijn vrije tijd het label Lynx Music bestiert. Hij bracht in een vlaag van verstandsverbijstering deze plaat op cd uit.
En gelukkig maar, want het betreft één van de fijnste instrumentale platen die ik sinds jaren mocht horen. Het heeft duidelijke postrock-elementen, en klinkt bijvoorbeeld in To Keep Yourself Together zelfs als Explosions In The Sky-light’, terwijl hij ook wat van Mono wegheeft. Het verschil is dat enige pathos, of die typische maniertjes die bijvoorbeeld Mono’s lead-gitarist Taka zo irritant af en toe heeft, bij Sochoń„ volkomen afwezig zijn. Zijn muziek klinkt vriendelijk, luchtig, en o zo bescheiden. En aan de andere kant ook diepzinnig en nostalgisch, zonder ook maar enig moment belerend te zijn.
En terwijl ik dit schrijf, verbaas ik mezelf over zulke kwalificaties. Het is tenslotte slechts instrumentale muziek, een themaatje hier, een uitwerking daar. Hoe kan de beste man dan zo raken? Nu, het antwoord daarop moet toch zijn dat Sochoń zijn inspiratie haalt uit de natuur. Hij is naast een voortreffelijke gitarist en componist, ook een inspirerende fotograaf en de foto’s in het boekje bewijzen dat. Het ’thema’ – zo dat er is – van de plaat behelst verlaten industriële complexen. Dan is een simpel loopje als Deserted Bus Stop ineens heel verdrietig. Terwijl ik dit korte, fragmentarische melodietje beluister, zie ik mezelf haast staan bij die verlaten en roestige abri, wetende dat er toch nooit een bus zal komen. Hoe bedoel je, nostalgisch?
Na een klein uurtje van meer van dit moois, doet Sochoń iets vergelijkbaars wat Eluvium ook deed op zijn fameuze dubbelaar “Nightmare Ending”, namelijk een gezongen track aan het eind. To Chase My Dream wordt gezongen door Piotr Trypus van de band Starsabout, en vormt een prachtige afsluiting van een mooie plaat. En dankzij Sochoń voelt ik me ineens niet meer zo alleen.
Dus, doe jezelf een plezier en ga dit mooie werkje hier beluisteren: http://seasonalmusic.bandcamp.com. En dan hier kopen: http://www.lynxmusic.pl/index.php/hikashop-menu-for-categories-listing/product/237-seasonal-loneliness-manual.
Markwin Meeuws