Peter Gabriel brak als soloartiest door naar het grote publiek met zijn vijfde album “So”, mede ondersteund door de, voor die tijd, baanbrekende video’s. De albums die daaraan vooraf gingen waren alle vier titelloos en werden gekenmerkt door een ongelimiteerde drang naar experimenten met geluiden, instrumentale lagen, ritmes en songstructuren. En hoewel Gabriel tijdens zijn tijd in Genesis al vaker van een donkere kant in zijn creatieve geest getuigde, zijn er weinig rockalbums zo donker als zijn derde (Melt) en vierde (Security). Deze albums verschaften hem een status als cult artiest.
Security Project is een band die zichzelf heeft toegelegd op het uitvoeren van het repertoire van deze eerste vier soloalbums van Gabriel, de nummers die hij, met uitzondering van Solsbury Hill en Here Comes The Flood bijna nooit meer live uitvoert.
De bandleden hebben bijna allemaal een evidente connectie met het werk van Peter Gabriel. Zo was Jerry Marotta in de eerste tien jaar van Gabriels solocarrière drummer van dienst, is Brian Cummins lead-zanger van de Genesis-tribute band The Carpet Crawlers en was Trey Gunn collega van Gabriels huisbassist Tony Levin in de dubbele King Crimson-bezetting halverwege de negentiger jaren. Aangevuld met gitarist Michael Cozzi (ex-Shriekback) en toetsenist David Jameson (uit de Pink Floyd-tribute Beyond The Wall) speelt hier een band die zonder problemen een integrale uitvoering van Gabriels “Plays Live” uit 1982 zou kunnen geven die staat als een huis.
Vooral de stem van Cummins komt zo akelig dicht bij die van Gabriel, zowel in kleur als frasering, dat je na een aantal nummers het gevoel krijgt naar de meester zelf te luisteren. Tijdens het één na laatste nummer wordt die droom wreed verstoord door Marotta die in deze Genesis-klassieker de lead vocalen voor zijn rekening neemt. Hij zingt niet slecht, maar komt niet in de buurt van Gabriel of Cummins. Zolang hij zich focust op de drums doet hij weer de kippenvel ervaring van de eerste beluistering van “Plays Live” herbeleven.
David Jameson is voor zijn geluiden te rade gegaan bij Larry Fast, toetsenist in de toenmalige begeleidingsband van Gabriel. Dat resulteert in toetsengeluiden die zeer dicht tegen de originele van de Gabriel-versies aanschuren. Daarnaast speelt Jameson een Eigenharp, een soort EWI van Akai, maar nu met meer controllers en een snellere dataoverdracht dan midi.
Bij de uitvoeringen van Security Project staan de toetsen echter niet zo prominent in het geluidsbeeld dan bij “Plays Live”. Ze zijn iets meer naar de achtergrond gemixt ten faveure van de gitaar van Michael Cozzi en dat is voorwaar geen slechte keuze. Zijn inbreng is meer rock georiënteerde dan wat David Rhodes bij Gabriel doet. Zo weet hij de muziek met onconventioneel gitaarspel en riffs meer up to date te laten klinken. Luister maar eens naar het fantastische, ietwat ruwe, gitaarspel in I Don’t Remember.
Waar Here Comes The Flood bij Gabriel altijd door de toetsen wordt gedragen, weet Cozzi er nu een zeer fraaie gitaarversie van te maken. Dat geldt zowel voor de rustige intro als de slepende solo in het midden.
Een prachtige vondst is ook de gitaarriff aan het eind van het, meer dan ooit, actuele Games Without Frontiers die uiteindelijk samensmelt met het thema van Of These, Hope van “Passion”, Gabriels soundtrack voor de film “The Last Temptation Of Christ” van Martin Sorcese uit 1989. Bespeuren wij hier een politieke boodschap?
Voor het overige zitten alle Gabriel-ingrediënten in de uitvoeringen van Security Project en zijn ze daardoor heel herkenbaar. Soms mis je een beetje de theatrale pathos van Gabriel, maar door het instrumentale, soms improvisatorische vakmanschap van dit kwintet en de, als twee druppels water op Gabriel lijkende, stem van Cummins weten de heren op deze live-registratie ten volle te overtuigen.
Overigens verwijst de titel van het album, “Live 1”, naar een op handen zijnde vervolg in het najaar, waarnaar we alvast halsreikend kunnen uitkijken.
Ik kan me voorstellen dat de doorgewinterde Gabriel-fan niet zoveel behoefte heeft aan een Gabriel-tribute. De goede man heeft immers zo’n beetje elke tour gedocumenteerd met een live-cd of dvd. Toch kan het voor de verstokte Gabriel-adept aantrekkelijk zijn om deze modernere versies met het meer gitaar georiënteerde geluid in huis te hebben. Daarnaast kan Security Project voor mensen die Peter Gabriel nog niet kennen een mooie aanleiding vormen om zich eens nader te verdiepen in het, minder bekende, repertoire van deze iconische artiest.
Math Lemmen