SETI is het soloproject van Claudio Momberg, toetsenist van de Chileense progrockband Subterra. SETI (eigenlijk voorbestemd om Seven te heten, maar nu genoemd naar het instituut ‘Search for ExtraTerrestial Intelligence’, dat actief op zoek is naar buitenaards leven) ontstond in 2001 toen labelbaas van Mylodon Records Momberg uitdaagde tot het maken van een soloalbum.
Dit album, “Life Signs”, kwam er uiteindelijk in 2005. De positieve recensies en reacties evenals het plezier in het maken van deze cd zette Momberg aan tot zijn tweede album “Discoveries”.
Net als op “Life Signs” vroeg Momberg enkele leden van Subterra om mee te spelen. Daarnaast wist hij Damian Wilson te strikken om op een nummer de vocalen te verzorgen. Net als bij veel Zuid-Amerikaanse groepen spelen toetsen een voorname rol in de muziek van SETI. Opvallend is het gebruik van vijf verschillende gitaristen die allemaal hun eigen plasje over de muziek plegen. Juist deze variatie van enerzijds toetsen en gitaar en anderzijds de verschillende gitaristen maakt dit album interessant. Daar komt bij dat, in tegenstelling tot het overgrote deel van de Zuid-Amerikaanse groepen, niet in het Spaans maar in het Engels wordt gezongen.
“Discoveries” is een cd die vanwege het gebruik van verschillende toetseninstrumenten (Hammondorgel, Moog) vrij Zuid-Amerikaans klinkt maar tegelijk een fris West-Europees geluid met zich meedraagt. Wellicht komt dit door de samenwerking van Momberg met Clive Nolan op het album “Journey’s End” van Caamora.
Op het album staan twee nummers die ruim boven de tien minuten klokken. In deze nummers is veel ruimte vrijgemaakt voor melodieus gitaarspel en wervelend toetsenwerk. Met uitzondering van het door Wilson gezongen Ellipse wordt de zang voor rekening genomen door Jaime Scalpello, die zingt in vrijwel accentloos Engels. Zijn stem zit ergens tussen die van Ian ‘Moon’ Gould (Medicine Man), John Wetton en Trent Gardner (Magellan).
Geheel op eigen kracht speelt Momberg de bijna tien minuten van Underground vol. Het is een atmosferisch klinkend nummer dat volledig uit toetsen bestaat en sterk doet denken aan de muziek uit de beginperiode van Klaus Schulze. Dit kunstje, maar dan voornamelijk op piano, herhaalt hij op het warm klinkende en wat aan Nexus denkende Falling Leaves.
Het afsluitende Contact is gebaseerd op het gelijknamige boek van Carl Sagan over het werk van het SETI-instituut. Het boek is in 1997 is verfilmd met Jodi Foster in de hoofdrol. Grappig genoeg ontving de film in 1998 een Oscarnominatie in de categorie beste geluid. Dit meeslepende nummer ligt lekker in het gehoor en zal het goed doen bij de liefhebbers van RPWL en Arena. Het nummer en het album besluit met een geweldige bijna drie minuten durende synthesizersolo wat mij keer op keer kippenvel bezorgt.
De overtuiging waarmee de naamgever van SETI op zoek is naar buitenaards leven vind ik zowel aandoenlijk als lachwekkend. Ik ga liever met volle overtuiging voor de buitenaards mooie muziek op “Discoveries”.
Hans Ravensbergen