Seven 13

Devour

Info
Uitgekomen in: 2004
Label: What Matter's Records
Website: http://www.seven13band.com/
Tracklist
Devour (3:57)
No Apology 4:04)
Abuse Me (2:49)
Closer To The Edge (3:25)
What I Wouldn't Do (3:56)
Amanda Adams: toetsen
Court Linehan: zang
Brian Verrochi: basgitaar
Michael Burke: lead gitaar
Greg Oganini: percussie
Mira: choreografie, dans
Devour (2004)
Book Of Shadows (2002)

Een vreemde eend in de bijt kun je Seven 13 wel noemen. Overdonderend stormt het openingsnummer Devour door mijn speakertjes. De insteek van hun muziek is hardrock en dat is aan de stem van zanger Court Linehan wel te merken. Je denkt met Ronnie James Dio te maken te hebben, om even later overgenomen te worden door James Hetfield van Metallica. Een eigen interpretatie van zanglijnen kan deze zanger in ieder geval niet ontzegd worden. Dit album is na “Book Of Shadows” de tweede cd van deze zevenkoppige formatie en bevat vijf nummers. Moet gezegd worden dat de muziek eigenlijk weinig te maken heeft met de symfonische muziek die wij op deze site omschrijven. Met vlagen lijkt het op de begintijd van Toto of Foreigner, dus wordt er vaak teruggegrepen naar de jaren ’70, toen hardrock nog redelijk toonaangevend was. Maar gelukkig worden passages van Dream Theater en Spock’s Beard niet geschuwd.

Seven 13 komt uit Massachusetts en is gestart in de zomer van 1997. Zo komen zij met diverse nummers voor op compilatie-cd’s en geven zij optredens en shows door het hele land heen. Op de een of andere manier hebben zij een eigen geluid gecreëerd dat ik nog niet eerder heb gehoord. Zo verbinden zij theater aan muziek en met hulp van choreografe /danseres Mira wordt er een extra dimensie aan de optredens toegevoegd. Zoals zij zelf op de website aangeven kom je gedeeltelijk naar een optreden maar op zeker naar een musical. En daar moet je uiteraard wel een liefhebber van zijn. Wat de composities betreft die zijn gewoon dik in orde.

Zeker Abuse Me is een lekker in het gehoor liggend nummer. De schreeuwlijntjes van Linehan zijn meezingbaar en smaakt naar meer. De zang ligt goed ingebed in de muziek en de staccato thema’s geven het nummer goed vaart. Een pluim zeker voor toetsenist Amanda Adams die verantwoordelijk is voor alle composities. Zij weet met haar pianogeluid goed de sfeer in de nummers te brengen en speelt werkelijk de sterren van de hemel.

Wat mij betreft een prima cd van deze Amerikaanse band die met hun dynamische muziek best eens een keertje Europa aan kan doen (zij hebben eerder getoerd door Zuid Afrika). Ben best benieuwd naar de musicalachtige live show en de release van hun video (?!) Drink!

Ruud Stoker

Send this to a friend